ตอนที่ 20 ตลอดไป
“คุณเนลสันครับ...อันนี้มันคือค่าอะไรครับ”
ผมนั่งดูโบชัวร์และใบแจ้งยอดค่าเทอมโรงเรียนเตรียมอนุบาลของลูกชายแล้วแทบเป็นลมหงายท้องเพราะค่าเทอมของน้องปลื้มนับเป็นตัวเลขสูงถึงหกหลักทีเดียว
“ค่าเทอมน้องปลื้มไง” คุณเนลสันหยิบแผ่นโบชัวร์สีสวยนั้นมาพลิกเปิดออกอ่านอย่างช้าๆ
“นี่ค่าเทอมครบสามปีเลยมั้ยครับ ทำไมมันแพงขนาดนี้ ค่าเทอมน้องปลื้มส่งป้อนเรียนจบมหาลัยได้เลยนะ”
ผมไม่ได้พูดเกินจริงเลยสักนิด ค่าเทอมของผมมันอยู่แค่หลักหมื่นต้นๆ เท่านั้น แต่นี่เด็กสามขวบเพิ่งเข้าเรียนเตรียมอนุบาล ค่าเทอมหลักแสนเลยอย่างนั้นหรือ ในหัวสมองของผมคำนวณตัวเลขแล้วรู้สึกเหงื่อซึมท่วมตัวไปหมด
“ไม่แพงหรอก ฉันจ่ายได้สบายมาก”
คุณเนลสันดึงผมให้ขยับไปใกล้ๆ ก่อนจะจูบลงมาบนแก้มของผมขณะที่เรานอนดูทีวีอยู่ด้วยกันบนโซฟาตัวใหญ่ในห้องรับแขกโดยมีลูกชายตัวเล็กนั่งเล่นอยู่ใกล้ๆ
ตอนนี้น้องปลื้มสามขวบแล้วคุณเนลสัน
