อลันนั่งมองคนรักสาวที่เดินออกมาจากห้องลองชุดอย่างอึ้งๆ สายตามองเบลินดาที่อยู่ในชุดเดรสสีขาวปาดไหล่ ชายกระโปรงสั้นเลยหัวเข่าลงมาเล็กน้อย ราวกับกำลังต้องมนต์สะกด เพราะเขาไม่อาจละสายตาไปจากผู้หญิงคนนี้ได้เลยแม้แต่วินาทีเดียว
สวย…คำนี้ผุดขึ้นมาในหัวทันทีที่เห็นคนรักปรากฏอยู่ตรงหน้า
“มะ…มันไม่สวยเหรอคะ” เธอเอ่ยถามอลันด้วยความไม่มั่นใจ เพราะเขาเอาแต่นั่งมองนิ่งๆ ไม่มีคำพูดใดหลุดออกมาจากปากจนเธอต้องเอ่ยถาม
“สวย สวยมาก” เสียงหวานทำให้เขาหลุดออกมาจากภวังค์ เธอสวย…สวยจนทำให้เขาไม่อาจละสายตาไปไหนได้เลย เห็นแบบนี้แล้วอยากเก็บเบลินดาไว้ดูเพียงคนเดียว ไม่ต้องการให้ใครคนอื่นได้เชยชมความสวยของเธอ
“เบย์ไม่มั่นใจเลย”
“ทำไมถึงไม่มั่นใจ?”
“ไม่รู้เหมือนกันค่ะ แค่รู้สึกไม่มั่นใจก็เท่านั้น”
อลันพาเธอมาเลือกชุดสำหรับใส่ไปงานเลี้ยงในวันพรุ่งนี้ เธอลองอยู่หลายชุดแต่ก็ไม่ถูกใจเขาจนกระทั่งชุดสุดท้ายที่เธอกำล
