บทที่ 6 ไม่เคยเป็นคนผิด 2/2

900 Words

เขาไม่อยากสงสารเธอ! “แล้วข้าว...” “ไม่กงไม่กินมันแล้วอารมณ์ไม่ดี” เขาพูดจบแล้วก็เดินออกไปหยิบกุญแจรถขับไปนอกประตูแล้วก็ปิดประตูรั้ว คนที่เพิ่งขวัญเสียเรื่องโจรมายังไม่ทันไร สามีก็ออกลายอีกแล้ว หึ...ประสาทกินหรือไงบ่นอยากกินข้าวพอทำอยากไปข้างนอก แล้วบอกชอบกินของสะอาดแต่ไปเกลือกกลั้วกับผู้หญิงที่ไม่ได้สะอาดเลยอย่างนั้นเหรอ ทุเรศสิ้นดี! เธอกัดฟันจับที่แขนแล้วเดินลงมา รู้สึกเหมือนกล้ามเนื้อมันตึง ๆ ที่แขนแล้วก็ปวดร้าวไปทั้งตัวคล้ายกับกำลังเป็นไข้ จึงมาทานข้าวแล้วก็ทานยานอนที่โซฟาดูลูกไปด้วยสุดท้ายก็หลับไปพร้อมกับลูกสาว จนเมื่อตื่นอีกครั้งเอาเวลาฟ้าสลัวแล้ว โดยมีร่างเล็กของลูกสาวนอนกอดเธอไว้ จึงค่อย ๆ ขยับอย่างระมัดระวัง เดินไปเปิดไฟในบ้านให้สว่าง แล้วเหลือบสายตาดูโรงรถที่ไร้เงารถของสามี เธอก็ถอนใจอีกครั้ง แน่นอนว่าเธอยังกลัวอยู่ เพราะเหตุการณ์มันเหมือนเพิ่งเกิด แผลยังสดเพิ่งจะเย็บ เ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD