“สวัสดีค่ะ คุณไทม์” เสียงของชะเอมที่เดินควงคุณปราบเข้ามาทักทายพร้อมกับยื่นมือมาด้านหน้าเพื่อจับมือแบบฝรั่ง
“หึ” แต่คุณไทม์กลับเค่นหัวเราะขึ้นโดยไม่ได้ยื่นมือไปจับคืน
“แล้วทำไมถึงได้มาด้วยกันคะ เธอรู้จักคุณไทม์ด้วยหรอ” ชะเอมถามคุณไทม์ในประโยคแรกก่อนจะหันมาถามฉันในประโยคหลัง
“มันก็ไม่ใช่เรื่องของเธอ” คุณไทม์ตอบกลับเสียงนิ่งเรียบ
“แหม ตอบห่างเหินจังนะคะ ยังไงเราก็เคยสนิทกัน” ชะเอมพูดขึ้น แต่พวกเขาเคยสนิทกันด้วยงั้นหรอ แล้วคุณปราบจะเคยสนิทกับพวกเขาสองคนด้วยไหมนะ
แต่ช่างเรื่องของพวกเขาเถอะ เพราะตอนนี้ฉันทำตัวไม่ถูกจริงๆ สายตาคุณปราบที่จ้องมองฉันตั้งแต่เดินเข้ามาจนตอนนี้เขายังมองอยู่เหมือนกับอยากกระชากฉันไปแล้วฉีกฉันทิ้งอย่างนั้นแหละ และฉันก็รู้ว่าเพราะอะไร เพราะเขาเคยบอกไม่ให้ฉันติดต่อกับคุณไทม์อีกนั่นไง
“ฉันไปเข้าห้องน้ำนะคะ” ฉันพูดกับคุณไทม์ก่อนจะเดินออกมาจากตรงนั้นทันที เพราะมันอึดอ
