คนที่อยู่ทำใจไม่ได้ คนที่จากไปก็ทำใจไม่ได้เช่นกัน NC 20+

1536 Words

บทที่ 7 คนที่อยู่ทำใจไม่ได้ คนที่จากไปก็ทำใจไม่ได้เช่นกัน แควก ! “จะทำอะไรคะ” เสียงหวานเอ่ยถามอย่างลนลาน รีบเอามือมาปิดหน้าอกไว้อย่างพัลวัน “ที่เธอยอมหมั้น เพราะชอบไม่ใช่เหรอ…ผมก็จะทำในสิ่งที่คนเขาชอบทำกันไง” คนตัวสูงตอบอย่างไม่แยแส จากนั้นใช้มือหนาเอื้อมไปทางด้านหลัง เพื่อปลดชุดชั้นในของคนตรงหน้าออกอย่างง่ายดาย เผยให้เห็นเนินเนื้อขาวเนียน มีขนาดใหญ่จนเกินตัว “ยะ…อย่าทำอะไรนะคะ…” เสียงหวานร้องขอ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้รู้สึกรังเกียจคนตรงหน้า ทว่าร่างกายนี้ไม่ใช่ของเธอ อีกอย่างรมิดายังไม่รู้ว่าสาเหตุที่ได้เข้ามาอยู่ในร่างนี้คืออะไร หากวันหนึ่งเจ้าของร่างเดิมตื่นขึ้นมา คงเสียใจมากแน่ ๆ ส่วนอีกเหตุผลหนึ่งที่เธอไม่บอกเลโอว่าคือรมิดา นั่นก็คือ กลัวว่าการได้เข้ามาอยู่ในร่างนี้ เป็นเพียงช่วงระยะเวลาเพียงชั่วคราว กลัวว่าเลโอจะทำใจไม่ไหว หากเธอจากไปอีกครั้ง “…..” เจ้าของใบหน้าหล่อเหลา ทำเมินเฉย ไม่สนใจคำพูดของคนใต้ร่างแม้แต่น้อย จากนั้นเลโอโน้มตัวลงไปใกล้ ๆ ใบหน้าคาริสา ใช้ริมฝีปากจู่โจมปากเล็กทันที “อ…อื้อ!” รมิดาร้องเสียงหลง ส่งเสียงอู้อี้อยู่ในลำคอ มือเล็กพยายามจะผลักอกแกร่งออกให้พ้นจากตัว แต่กลับไม่เป็นผล ยิ่งทำให้คนด้านหน้าคลั่งยิ่งกว่าเดิม ลมหายใจกรุ่นหวานผสมกับกลิ่นครีมอาบน้ำในอ่าง บวกกับจุมพิตอันดุเดือดของเลโอชวนให้คนตัวเล็กเคิบเคลิ้ม สัมผัสแบบนี้เธอโหยหามาตลอด… เจ้าของใบหน้าสวยปล่อยมือออกจากอกแกร่งจากนั้นเคลื่อนที่ไปคล้องคอของชายหนุ่มเอาไว้ รมิดาหลับตาพริ้มปล่อยให้คนตรงหน้าทำตามใจ และกัดริมฝีปากของเขาเบา ๆ เพื่อเป็นการตอบสนอง การกระทำของคนใต้ร่าง ทำให้เขาชะงักนิ่งไปชั่วขณะ ทำไมเหมือนรมิดาได้ขนาดนี้…แต่นั่นก็เป็นความคิดเพียงชั่ววูบ เลโอส่ายหน้าเบา ๆ รีบสลัดความคิดนั้นทิ้งไป เข้าจู่โจมหญิงสาวตรงหน้าอีกครั้ง พร้อมๆ กับ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองไปด้วย จนในที่สุดทั้งสองก็อยู่ในสภาพที่เปลือยเปล่าอยู่ในอ่างอาบน้ำ คนตัวเล็กกำลังสั่นเทาเพราะความเย็นจากน้ำในอ่าง ค่อย ๆ บดเบียดร่างเล็กเข้าหาคนที่กำลังคร่อมเอาไว้ ในช่วงเวลาเดียวกันเลโอก็อุ้มร่างเล็กของหญิงสาวออกจากอ่าง แล้วตรงดิ่งไปยังเตียงขนาดคิงไซส์ทันที พรึบ! เจ้าของใบหน้าสวยถูกโยนลงเตียงหนานุ่ม แต่ก็ไม่ได้รู้สึกเจ็บแต่อย่างใด ดวงตาคู่สวยจ้องมองเลโอตาแป๋ว อย่างไม่รู้สึกอายที่เห็นแท่งร้อนหนา ชูชันอยู่ตรงหน้า เลโอทำหน้าฉงนเล็กน้อย สงสัยว่าทำไมเธอไม่รู้สึกอายเหมือนอย่างที่ผู้หญิงควรเป็น หรือว่าเธอเคยมาก่อนแล้ว….เมื่อสายตาอันคมกริบก้มต่ำ มองไปยังกลีบสีหวานไร้ขนที่ปิดสนิท เขารู้ทันทีว่าเธอยังไม่เคยผ่านมือชายใดมา ชายหนุ่มรีบสลัดความคิดฟุ้งซ่านทิ้งอีกครั้ง ถึงอย่างไรเขาก็ต้องแก้แค้นให้คนรักของเขาอยู่ดี…จะสนใจเรื่องนี้ทำไม…ในเมื่อหญิงสาวตรงหน้าเสนอตัวให้เขาเอง ไม่รอช้า ร่างสูงเคลื่อนตัวไปหาคนตัวเล็กอย่างรวดเร็ว พร้อมกับจับเรียวขาเรียวแยกออกจากกัน แล้วพาดไว้บนขาของเขา จากนั้นมือหนาจับแก่นกายจ่อไว้บริเวณปากถ้ำ และขยับเอวกดเข้าไปจนมิด สวบ! “โอ้ย…จะ…เจ็บค่ะ…เจ็บ” เรียวปากสีหวานร้องเสียงหลง ใบหน้าเหยเกมันเจ็บจนน้ำตาไหลซึมออกมา เหมือนร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ คิดไม่ถึงว่าเขาจะไร้ปรานีแบบนี้ จริงอยู่ที่คนตัวเล็กเคยผ่านครั้งแรกมาแล้ว แต่นั่นเลโออ่อนโยน ทว่าตอนนี้เขาไม่รอให้เธอพร้อมเลย คนด้านบนมองต่ำ เห็นเลือดบริสุทธิ์ของหญิงสาวเปื้อนผ้าปูที่นอน ลึก ๆก็แอบรู้สึกผิด แต่เมื่อนึกถึงสิ่งที่คนด้านล่างได้ทำ นั่นมันเทียบกันไม่ได้เลย “….” เลโอไม่พูดอะไรสักคำ และไม่รอให้ร่างเล็กได้ปรับตัว เขาขยับเอวสอบเข้าออกภายในร่องสีหวานทันที ปึก! ปึก! ปึก! “อ…อ๊ะ!…ยังเจ็บอยู่เลยค่ะ…อื้อ…เบาหน่อยได้ไหมคะ” เสียงหวานร้องขอ จ้องมองใบหน้าของเลโอเขม็ง แอบโกรธเขาหน่อย ๆ ที่ไม่อ่อนโยนกับเธอเลย “ทน!” ชายหนุ่มพูดออกมาพียงคำเดียวสั้น ๆ ก่อนจะจับขาเรียวยกขึ้นมาพาดบ่าเอาไว้ จากนั้นออกแรงลากตัวของเธอลงมาเล็กน้อย แล้วกระแทกออกไปแรง ๆ ปึก ! “อ…อื้อ!…นั่นลึกเกินไปแล้วค่ะ…” เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาไม่สนใจคำพูดของรมิดา เขาเอาแต่จ้วงแทงเข้าออกภายในร่องสีหวานที่คับแน่นอย่างซ้ำ ๆ ปึก ปึก ปึก ! เสียงแก่นกายหนาตอกอัดเคลื่อนไหวเข้าออกภายในรูร่องสีหวานด้วยความหนักหน่วงพร้อมกับใบหน้าเรียวใสของร่างเล็กที่เหยเกเป็นจังหวะทุกครั้งที่ความใหญ่โตสอดใส่เข้ามาจนมิดลำหนา “อ๊ะ!..บะ…เบาหน่อยค่ะ…อื้อ!” คนตัวเล็กร้องออกมาไม่เป็นภาษา เพราะความจุกเสียดภายใน และภายในของเธอเผลอตอดรัดลำหนาอยู่หลายครั้ง เลยที่ไม่รู้เลยว่ายิ่งเธอตอดรัดเขามากเท่าไหร่ ตับ! ตับ! ตับ! เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาก็ยิ่งตอกอัดแก่นกายเข้ามายังกลีบสีหวานอย่างดุเดือดมากขึ้นเท่านั้น “อืม…” เลโอเผลอหลุดครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน เพราะช่องสวาทของหญิงสาวมันบีบรัดแน่นเกินไป โดยปกติแล้วเขาไม่เคยหลุดครางออกมาแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนเลย นอกจากรมิดาแค่คนเดียว ตอนนี้ชายหนุ่มเองก็ยังแปลกใจ ทำไมเขาถึงได้รู้สึกว่าตัวเองกำลังมีอะไรกับรมิดาอยู่ “อาา…..” อัลเฟรดครางเสียงต่ำ กับความตอดรัดแน่นของช่องรักของคนตัวเล็ก ในขณะเดียวกัน เจ้าของใบหน้าสวยเริ่มปรับตัวได้แล้ว ร่างกายก็ถูกความเสียวซ่านเข้ามาแทนที จึงเผลอไผลร้องออกมาดังระงมลั่นห้อง “อ๊ะ…ละ..เลโอ…สะ…เสียว”ส่วนร่างเล็กรับรู้ได้ถึงความเสียวซ่านกระแทกกระทั้นเข้ามายังจุดอ่อนไหวซ้ำ ๆ มือเรียวบางกำผ้าปูที่นอนแน่น เพื่อพร้อม ๆ กับหลับตาปี๋ “อ…อ๊ะ!” คนตัวเล็กร้องออกมา ก่อนร่างจะกระตุกเกร็งตอดรัดแก่นกายหนาเป็นจังหวะ ในขณะเดียวกันชายหนุ่มก็รับรู้ได้ถึงความเสียวซ่านพลุ่งพล่านภายในของตัวเอง มือหนาจับล็อกขาเรียวให้กว้างขึ้น พร้อมกับตอกอัดเอวสอบเข้าออกยังด้านในรูร่องสาวอย่างไม่ยั้ง จนในที่สุด… “อาา… ” เลโอครางเสียงต่ำ ปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาจนเต็มเต็มร่องสวาท จากนั้นน้ำสีขาวค่อย ๆ ไหลออกมาจากทางช่องทางรัก “ฟู่วว” เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาพ่นลมหายใจหนักออกมา ใบหน้าค่อย ๆ ผ่อนคลายหลังจากที่ได้ปลดปล่อย ชายหนุ่มไม่ได้รู้สึกแบบนี้มานานแล้ว ตั้งแต่ที่รมิดาท้อง เขาก็ไม่ได้ทำเรื่องอย่างว่าเลย ฟึบ! เลโอถอนแท่งร้อนหนาออกจากถ้ำสีหวาน แล้วค่อย ๆ เอนกายลงบนเตียง พร้อมกับปิดเปลือกตาลง เพื่อพักสายตา โดยที่ไม่สนใจคนข้าง ๆ อีกต่อไป ในขณะเดียวกัน คนตัวเล็กได้แต่ทำหน้าฉงน ค่อย ๆ หันหน้าไปมองเลโอที่กำลังหลับตาพริ้มอยู่ด้านข้าง เขาทำแบบนี้แต่เธอไม่โกรธเขาเลย… ผ่านไประยะเวลาหนึ่ง ท่ามกลางความเงียบสงบกับอุณหภูมิที่ค่อนข้างเย็น รมิดายังคงจ้องมอง เลโออยู่อย่างนั้น ตอนนี้คนที่นอนอยู่ด้านข้างหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ บ่งบอกว่าน่าจะเหนื่อยจนหลับไปแล้ว “นอนไปทั้งแบบนี้เดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอกค่ะ” เสียงหวานพึมพำ พร้อมกับคลี่ยิ้มออกมาบาง ๆ จากนั้นเอื้อมไปหยิบผ้าห่มมาห่มร่างของคนตัวสูงเอาไว้อย่างเบามือ เพราะกลัวว่าเขาจะตื่น “ขอบคุณนะคะที่ดูแลลูก้าอย่างดี คงจะเหนื่อยมากสินะคะ…ฝันดีค่ะเลโอ” เรียวปากสีหวานกระซิบอยู่ข้าง ๆ หูของชายหนุ่ม ก่อนจะขยับร่างเล็กเข้าไปอยู่ภายใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน จากนั้นค่อย ๆ ซุกใบหน้าแนบกับอกแกร่งเอาไว้ ส่วนมือเล็กก็เอื้อมไปกอดเลโอ จากนั้นใช้ฝ่ามือตบหลังของเขาเบา ๆ นี่เป็นวิธีการที่รมิดาทำอยู่บ่อย ๆ ไม่ใช่แค่คุณที่ทำใจไม่ได้…ดาเองก็ทำใจจากคุณไม่ได้เหมือนกันค่ะ…เลโอ…

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more