"พี่ป่าเงยหน้าขึ้นมามองแอมหน่อย" ฉันใช้นิ้วชี้เขี่ยๆแก้มของพี่ป่าไปมาเบาๆ
พี่ป่าไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมามองฉัน แถมยังลุกขึ้นพรวดพราดเดินก้มหน้าก้มตาเข้าไปในครัวอีกต่างหาก
ฉันคลี่ยิ้มออกมาอย่างภาคภูมิใจในตัวเองที่ทำให้พี่ป่าเขินได้ จากนั้นฉันก็คิดอะไรสนุกๆออก
ฉันลุกขึ้นแล้วเดินตามพี่ป่าเข้าไปในครัว
"เข้ามาทำไม" พี่ป่าก้มหน้าถามฉัน
"เขินแอมหรอ ^_^" ฉันก้มหน้าลงแล้วก็มองพี่ป่าที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตา
"แอมอย่าแกล้งกูดิวะ"
"เปล่าแกล้งนะคะ แอมแค่อยากรู้ว่าพี่เขิลแอมงั้นหรอ ^_^" ฉันยังคงก้มหน้าของพี่ป่าอยู่ จนพี่ป่าต้องดันหัวฉันออก
"ออกไปอย่ามาเกะกะกูจะทำอาหารให้มึงกินเนี่ย"
"แต่แอมยังไม่ได้บอกไปเลยนะว่าแอมจะกินอะไร" ฉันยืนกอดอกมองพี่ป่า
"อะ อื้ม แล้วจะกินอะไรก็บอกมาดิ"
"แอมอยากกิน......^_^"
"แอมเลิกเล่น !!"
"เขินแล้วหูแดงหน้าแดงไปหมดเลยดูสิ" ฉันเอาหน้าเข้าไปใกล้ๆใบหน้าของพี่ป่า
