หลังจากหมดคาบเรียน นุ่นที่มีเรียนต่อในวิชาเสรีซึ่งเธอลงเพื่อเก็บหน่วยกิตให้ครบจึงขอตัวไปก่อน ส่วนจูนเองก็ดูเหมือนจะมีธุระขอแยกไปด้วยเหมือนกัน เหลือแต่มัดหมี่ที่ไม่มีอะไรทำก็เลยว่าจะกลับบ้านไปทำโปรเจ็คและจัดการเรื่องขอฝึกงาน
เนื่องจากถึงเวลาอาหารกลางวันและรู้ดีว่ากลับบ้านก็ไม่มีอะไรให้กิน จึงตั้งใจว่าจะแวะร้านก๋วยเตี๋ยวเจ้าดังข้าง ๆ มหาวิทยาลัยที่ตอนนี้คนน่าจะยังไม่เยอะเท่าไหร่
รถของมาร์ชทำให้คนขับรู้สึกไม่ดีเพราะมันไม่เข้ามือเธอซักนิด จนต้องคิดว่าระหว่างค่อย ๆ ชินไปกับมันหรือเธอจะกลับไปนั่งแท็กซี่เหมือนเดิมดี
ซอยที่ตั้งร้านก๋วยเตี๋ยวต้องขับออกประตูอีกฝั่งของคณะซึ่งทั้งเล็กและแคบเพราะเป็นทางเลนเดียว ทำเอาคนขับรถไม่แข็งกดดันไม่น้อย ตีไฟกะพริบเพื่อจอดบริเวณหน้าร้าน มัดหมี่ก็สอดส่องสายตาไปยังกระจกมองหลังทั้งสองด้วยความระมัดระวังกว่าที่เคย
แต่ก็ไม่คิดว่าเสี้ยววินาทีที่เธอเอาแต่มองรถข้างหลั
