เช้าวันใหม่...
ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอเหมันต์นอนอยู่ข้างๆแล้ว เมื่อคืนเขาทำให้ฉันรู้สึกแปลก ใจเต้นรัว จนแทบจะนอนไม่หลับ เพราะเขานอนกอดฉันแทบจะทั้งคืนจริงๆ
ฉันหายใจเข้าลึกๆ แล้วก็หายใจออกมายาวๆ ถ้าเป็นไปได้ฉันอยากหยุดเวลาไว้แค่เมื่อคืน ที่เหมันต์กอดฉัน ไม่อยากจะให้เช้าเลย เพราะไม่รู้ว่าวันนี้ต้องเจอกับอะไร
แกร่ก! เสียงประตูห้องถูกเปิดเข้ามา เหมันต์เดินเข้ามาในห้อง แล้วทิ้งตัวนอนลงบนเตียงนอนข้างๆกับฉัน
“มองทำไม ?” เหมันต์เอ่ยทักขึ้น นี่ฉันเผลอจ้องเขาอย่างงั้นหรอ
“เปล่า” ฉันตอบเหมันต์พร้อมกับหันหน้าไปทางอื่น
“เดี๋ยวจะมีหมอมาตรวจ”
“อื้ม อะ หะ เหมันต์” ฉันร้องอุทานออกมา เมื่อจู่ๆเหมันต์ก็ ยกหัวขึ้นมาหนุนขาของฉัน ฉันสะดุ้งตกใจจนรีบดีดตัวขึ้นนักทันที
ไม่ใช่ว่าเมื่อก่อนเขาไม่เคยทำ แต่นั้นมันก็ผ่านมานานมากแล้ว ตอนนี้มันทำให้ฉันไม่ชินจริงๆ ฉันไม่เคยเห็นท่าทางแบบนี้ของเขาเลย
“เป็นอะไร
