“เด็กผู้หญิงคนนึงที่เคยเอาแต่วิ่งไล่จับผีเสื้อ ตอนนี้ผีเสื้อตัวนั้นมันเป็นฝ่ายบินกลับมาหาเด็กผู้หญิงที่เคยวิ่งไล่ตามมันแล้วนะ”
“ที่มันเอาแต่บินหนีเพราะกลัวถูกจับขังไว้ในโหลแก้ว ทั้งที่กลัวแต่มันกลับเลือกที่จะบินกลับมาหา และหวังว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นจะช่วยดูแลมันให้ดี…”
“พี่รักเบลล์นะ”
“!!!” เธอยืนอึ้งกับประโยคบอกรักของพี่อนาคิน อีกทั้งหัวใจยังพลางเต้นแรงไม่เป็นส่ำตามไปด้วย ไม่ได้เตรียมตัวและเตรียมใจมาก่อนกับเหตุการณ์นี้
ทุกครั้งเป็นเธอที่พูดคำว่า ‘รัก’ กับเขา หากแต่ไม่คิดว่าวันนี้จะเป็นฝ่ายได้ยินคำๆ นี้จากปากคนที่ตัวเองแอบรักมานานหลายปี เธอมองเขาผ่านม่านน้ำตาคลอ รอคอยคำว่ารักจากเขามานาน เป็นฝ่ายไล่ตามเขามาหลายปี ตอนนี้ทุกอย่างที่ทำมันสำเร็จแล้ว…
“พี่คินอย่ามาแกล้งเบลล์เล่นแบบนี้นะ”
“พี่ไม่ได้แกล้ง ทั้งหมดที่พูดมันออกมาจากความรู้สึกของพี่ทั้งนั้น ไม่มีเหตุผลอะไรที่พี่เบลล์ต้องแกล้งเบล
