หมับ…
“จะไปไหน” น้ำเสียงงัวเงียเอ่ยถามเฌอเบลล์ที่กำลังตั้งท่าเตรียมลุกออกจากเตียงนอน แต่กลับโดนชายหนุ่มขยับเข้ามากอดเอาไว้จากข้างหลังเสียก่อน
“เบลล์จะไปอาบน้ำ”
“ค่อยอาบไม่ได้เหรอ” อนาคินพูดทั้งที่ยังหลับตาอยู่ แขนแกร่งกอดรัดคนตัวเล็กเอาไว้ไม่ยอมปล่อย
“ไม่ได้ค่ะ วันนี้เบลล์มีเรียนเช้า”
“ยังอยากกอดอยู่เลย”
“กอดมาทั้งคืนแล้ว ปล่อยเบลล์ไปอาบน้ำก่อนนะ”
“ถ้างั้นขออีกห้านาที”
“ห้านาทีไม่มีอยู่จริงน่ะสิ”
“อื้อ… ขอกอดก่อน” คราวนี้เขากระชับกอดให้แน่นขึ้น น้ำเสียงเขาเวลาเพิ่งตื่นนอนใหม่ๆ ช่างเซ็กซี่และทำให้เธอหวั่นไหวทุกครั้งที่ได้ยิน
“เดี๋ยวไปเรียนสาย”
“…” เงียบกริบ ไม่มีเสียงตอบรับจากอนาคิน หญิงสาวถอนหายใจออกมาเบาๆ สุดท้ายยอมปล่อยให้อีกฝ่ายนอนกอดห้านาทีอย่างที่บอกไว้ ซึ่งไม่รู้เลยว่า… ห้านาทีจริงหรือเปล่า
“พี่คินคะห้านาทีแล้ว” เธอมองนาฬิกาบนผนังห้องนอนแล้วเอียงหน้าไปบอกเขา
“อืม” อนาค
