นำทัพเดินไปมาที่หน้าห้องฉุกเฉินด้วยความกังวล ดวงตาคู่คมเฝ้ามองคนรักด้วยความเป็นห่วงโดยไม่ได้สนใจบาดแผลตัวเองเลยสักนิด
“ไปทำแผลก่อนไอ้ทัพ”
ขุนพลเดินเข้ามาหาพี่ชายฝาแฝดของตัวเองที่เอาแต่ยืนเกาะประตูหน้าห้องฉุกเฉิน แม้กระสุนจะแค่ถากแขนแต่ก็น่าเป็นห่วงไม่ใช่น้อย
“กูจะรอทิชา”
“มึงไม่ต้องเป็นห่วง ตอนนี้ทิชาอยู่ในมือหมอแล้ว”
“ไปทำแผลเถอะไอ้นำทัพ เดี๋ยวพวกกูดูทิชาให้”
สองพ่อเลี้ยงหนุ่มอย่างภูผาและศิลาต้องรีบช่วยกันคะยั้นคะยอเพื่อนสนิทให้ไปทำแผลก่อนที่เลือดจะไหลหมดตัว
ไมเคิลที่อยู่ในวงสนทนาอดไม่ได้ที่จะสงสัยในความสัมพันธ์ของคุณหนูตัวเองและเจ้าของไร่ชา
นานหลายชั่วโมงที่นำทัพทำแผลเสร็จ เขารีบเร่งมาที่ห้องฉุกเฉินอีกครั้งก่อนจะเห็นหมอยืนคุยอยู่กับน้องชายตัวเองและเพื่อนสนิท
“คนไข้ปลอดภัยแล้วนะครับ หากไม่มีอาการแทรกซ้อนอะไร ก็สามารถย้ายไปที่ห้องพักฟื้นได้เลยครับ”
ทุกคนในบริเวณต่างลอบถอนหายใจออก
