หลังจากที่สกุนาวางสายจากภัสสกรณ์ ก็ส่ายหน้าให้ลูกสาวตัวเอง
“หนีอะไรก็หนีได้แต่หนีหัวใจตัวเองไม่พ้นหรอกลูกแม่” เธอเลิกคิดแล้วก็ขึ้นไปนอน คิดว่าภัสสกรณ์น่าจะดูแลลูกสาวของเธอได้เป็นอย่างดี
ภัสสกรณ์ที่ไม่ได้อยากฉวยโอกาสตอนที่เธอเมา แต่ทว่าเขาก็คิดถึงร่างนุ่มๆ ของเธอมานานแล้วเช่นกัน หลายเดือนแล้วที่เขาต้องทนมองเธออยู่ไกลๆ ไม่อาจจะเข้าใกล้ได้ วันนี้ความอดทนเขาสิ้นสุดลง
ปลายนิ้วที่กำลังลูบไล้ไปตามผิวของเธอชวนให้เขาวาบหวามใจเสียจริงๆ มือหนาปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองออกก่อน ก่อนที่จะปลดของเธอตามไป
“เฟื่องพี่รักเฟื่องนะ” เสียงกระซิบหวานหูดังออกมาเป็นระยะ ขณะที่เขากำลังโลมเล้าให้เธอพร้อมสำหรับร่วมรักกับเขา
“เฟื่องอืม...พี่ภัส...” หญิงสาวคิดว่าตัวเองฝันไป แต่ทำไมมันเหมือนจริงอย่างนี้ร่องสาวเธอหดเกร็งกระตุกยามที่นิ้วของเขาเลื่อนลงไป ก่อนจะแทรกเข้าตรงรอยแยกที่มีน้ำหวานฉ่ำออกมา
ร่างใหญ่ขยับเ
