ภัสสกรณ์ยิ้มพรายเมื่อเธอไม่ได้ขัดขืน กับเสียงที่ครางร้องอย่างกระเส่าทำให้เขาอยากรักเธอหนักขึ้น เขาก้มกระซิบอย่างแหบห้าวเมื่อใกล้จะถึงฝั่งฝันแล้ว
“พี่รักเฟื่องนะ...” แล้วเขาก็รัวสะโพกเพื่อปลดปล่อยสายธารแห่งรักเข้าสู่กายของเธอ
หญิงสาวเองก็ไม่ต่างจากเขา เธอกระตุกสั่นไปทั้งร่างกาย ช่องท้องเสียววูบก่อนจะรู้สึกอุ่นเมื่อเขาปลดปล่อย เธอเกร็งรัดเขาถี่รัว ขณะที่เขาแช่ตัวตนฝังไว้ในกายเธอ
ร่างเล็กหอบหายใจสะท้านราวกับกำลังวิ่งมาราธอน เรี่ยวแรงเธอได้หดหายไปหมดเมื่อได้รับความสุขพร้อมกับเขา สมองเธอขาวโพลนคิดอะไรไม่ออก
เป็นนานกว่าเธอจะเอ่ยออกมาเมื่อเขาไม่ยอมลงจากร่างเธอสักที
“ลงไปค่ะ” เธอกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา ต่างจากเมื่อครู่อย่างสิ้นเชิงที่ครางด้วยเสียงอ่อนหวาน จนคนบนร่างโหมกายเข้าหาสร้างความสุขให้กับเธอ
เขาก็ยังเป็นเขา ฉวยโอกาสตอนที่เธอไม่ได้สติปลุกปล้ำ เธอไม่น่าไปกินเหล้าเลย
“อีกรอบได้ไหม
