บทที่ 42
“อุ๊ย...”
พราวเนตรที่กำลังอาบน้ำอยู่ตกใจแทบช็อก เมื่อจู่ๆ ประตูห้องน้ำภายในห้องพักก็เปิดออก พร้อมกับการปรากฏตัวขึ้นของคีแรน
“คุณคีแรน...”
มือเล็กรีบยกขึ้นปิดเนื้อปิดตัวที่เปลือยเปล่าพัลวัน หน้าตาแดงก่ำด้วยความอับอาย คนตัวโตจ้องมองมาด้วยความหิวกระหาย ก่อนจะสลัดเสื้อผ้าออกจากตัวจนหมดเกลี้ยง และพาความใหญ่ยาวที่ชูชันเดินเข้ามาหา
“อย่า...ค่ะ...”
“ฉันทนไม่ไหวแล้ว อยากได้เธอ”
คีแรนคำรามเสียงแหบกระเส่า มือใหญ่จับรูดท่อนชายของตัวเองขึ้นลงเป็นจังหวะบ้าคลั่ง ดวงตาคมกริบที่เต็มไปด้วยความหื่นหิวจ้องไปทั่วกายสาวเปลือยเปล่า ก่อนจะมาหยุดอ้อยอิ่งอยู่ที่ปทุมถันอวบใหญ่ และเนินสามเหลี่ยมกึ่งกลางลำตัว
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม...ถึงอยากแต่จะอยู่ในร่างกายของเธอตลอดเวลา”
ใบหน้าหล่อจัดแดงก่ำ บิดเบี้ยว
“อ๊ะ...คุณคีแรน”
เขาก้าวเพียงแค่ครั้งเดียวก็สามารถรวบร่างอวบของหล่อนเข้าไปกอดแนบอกได้ ปา
