“พอๆกันที พวกแกนี่นะ แซวกันอยู่ได้ ไปกินข้าวกันได้แล้ว ฉันหิว เดี๋ยวก็โมโหหิวกินหัวพวกแกหรอก” ชะเอมลุกขึ้นยืนเมื่อชั่วโมงเรียนนี้ได้จบลงพอดี เบื่อไม่อยากจะฟังยัยเพื่อนพวกนี้แล้ว เชียร์คนนั้นคนนี้อยู่ได้
สาวๆทั้งสี่ได้พากันไปหาอาหารกลางวันกินกันที่โรงอาหารของคณะ วันนี้ชะเอมได้เลือกกิน ก๋วยเตี๋ยวน้ำตกเส้นเล็กพิเศษ ส่วนเพื่อนของเธอกินอาหารตามสั่ง
ตึด~
เสียงข้อความจากมือถือดังขึ้นมาอีกครั้ง เป็นพี่พายุคนเดิม ร่างบางกดข้อความเข้าไปดู
พายุ : สรุปเลิกเรียนกี่โมง
ตอบๆให้มันจบๆกันไปก็แล้วกัน ชะเอมพิมพ์ข้อความตอบกลับไปหาพายุทันที
ชะเอม : 4โมงเย็นค่ะ ไม่สะดวกมารับก็ไม่เป็นไรนะคะ กลับแท็กซี่เองได้ค่ะ
พายุ : พูดมากจนอยากจะหาอะไรยัดปากเอาไว้ เลิกเรียนแล้วรอฉัน อย่าแอบกลับก่อนเข้าใจที่บอกใช่มั้ย?
ชะเอม : เฮ้อ! เอาที่พี่สบายใจค่ะ กินข้าวก่อนนะคะ หิวมาก~
พายุ : เอาไว้ตอนเย็นเดี๋ยวพาไปกินของอร่อยๆ
