ทว่าในขณะที่กำลังลังเลอยู่นั้นเอง แมรี่ แมคฟาแลนซ์ก็บีบมือเธอแน่นเข้ามาอีกครั้ง พร้อมกับอ้อนวอนอย่างน่างสงสารว่า “แม่ไม่รู้จะตายวันไหน ถ้าเกิดแม่เป็นอะไรไป แม่อยากให้แน่ใจก่อนว่าโนอาห์จะอยู่อย่างมีความสุขต่อไป”
จินดาหราถึงกับสะดุ้ง แล้วส่ายหน้าระรัวให้ผู้สูงวัยกว่าทันที “คุณแม่อย่าพูดอย่างนี้สิคะ หนูใจคอไม่ดีเลย”
“แม่ไม่พูดไม่ได้หรอก หนูจินนี่...แม่ขอร้องหนูได้ไหม”
“อะ...อะไรเหรอคะ”
จินดาหราทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น ไม่ยอมรับปากอะไรทั้งนั้น ทว่าคนตรงหน้าก็รุกไล่เธออย่างหนักหน่วงเช่นเดียวกัน
“…แต่งงานกับโนอาห์ที”
“นะ...”
“…”
“…ได้ไหม”
“แต่ว่า...”
จินดาหราถึงกับเฉยไม่ไหว เธอจะปฏิเสธก็ไม่สามารถพูดออกมาได้เช่นเดียวกัน
ถ้าเธอกับโนอาห์เป็นคนรักกันจริงๆ จินดาหราคงไม่ลังเลที่จะตอบรับ และถ้าเธอรับจ้างเขา ‘จริงๆ’ โดยที่ไม่มีความรู้สึกใดๆ เกี่ยวข้องก็คงกล้าที่จะ ‘โกหก’ เพื่อให้แมรี่สบายใจ
แต่เป
