ห้องเช่าเก่า
"แอ่ก แค่กๆ" หลายวันมานี้รู้สึกถึงอาการไม่บริสุทธิ์จึงป่วยไข้ได้ง่ายฉันกินยาแก้ไอและลดไข้ตามที่น้าสั่ง
"ดื่มน้ำอุ่นให้มากนะน้ำผึ้ง"
"ค่ะน้า แค่ก"
"ถ้าวันนี้ไม่มีงานเร่งน้าคงจะหยุดดูอาการ ตัวร้อนขนาดนี้ก็ยังดื้อรั้นไม่ไปหาหมออีก"
เสียงบ่นของน้าสาวที่กำลังเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้น้ำผึ้ง มือน้อยเริ่มจับข้อแขนพลางยิ้มตอบกลับ
"น้ำไม่ต้องเป็นห่วงหนูหรอกจ้ะ"
"เฮ้อ ไม่ให้เป็นห่วงได้ยังไง"
"หนูสัญญาว่าจะกินยาตรงเวลาและดื่มน้ำให้มากนะ"
"ก็ดีแล้วเพราะอีกหลายวันกว่าน้าจะกลับที่โรงงานกำลังเร่งผลิตสินค้าเนื่องจากส่งออกช้า"
เวลาผ่านไปน้ำผึ้งก็ผล็อยหลับจนเกือบหนึ่งทุ่มก็ลืมตาตื่นขึ้น
"!!!" ฉันตกใจเมื่อมองไปรอบห้องกลับกลายเป็นอยู่อีกสถานที่ "หรือว่าเราจะเบลอยา"
แกร๊ก
"ตัวร้อนจี๋ขนาดนี้ทำไมถึงไม่บอก โทรไปหาก็ไม่รับข้อความก็ไม่ตอบกลับ"
"พะ พี่โลกันตร์"
"ฉันเป็นห่วงเลยงัดเข้าห้องเธอเห็น
