@ขุนศึก
"ลากฉันมามีอะไร"
ฉันเดินตามเขาไปอย่างงง ๆ ใจยังสับสน ไม่รู้ว่าเขาจะพูดอะไร แต่ก็อดใจรอไม่ได้ เพราะน้ำเสียงนั้นดูจริงจัง และมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ในแววตาเขา มันทำให้หัวใจฉันเต้นแรงขึ้นอย่างไม่รู้ตัว
"ฉันมีเรื่องอยากจะบอก..." เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังจนน่าตกใจ สีหน้าของเขาตึงเครียดเหมือนกำลังตัดสินใจทำอะไรบางอย่างที่สำคัญมาก
"เรื่องอะไร...ถ้าไม่ด่วนเอาไว้ก่อน วันนี้ฉันรีบ" ฉันตอบอย่างลังเล พลางก้มมองนาฬิกาข้อมือ เพราะรู้ดีว่าตัวเองก็มีนัดสำคัญเหมือนกัน แต่ในใจก็อดอยากรู้ไม่ได้ ว่าเขาจะพูดอะไร เขาหยุดเดินกะทันหัน หันกลับมามองหน้าฉัน แววตาแน่วแน่คู่นั้นมองลึกเข้ามาในดวงตาของฉันอย่างไม่ยอมแพ้
"จะรีบไปไหน.." ฉันนิ่งไปนิด ก่อนจะเบ้ปากใส่เขา ทำหน้างอแงเหมือนเด็กเอาแต่ใจ ทั้งที่ในใจกลับสั่นไหวอย่างประหลาด
"จำเป็นต้องตอบนายด้วยเหรอ" ฉันพยายามทำเสียงแข็ง แต่ก็อดไม่ได้ที่จะสบตาเขาอยู่นาน
