@2 เดือนต่อมา
"พริก...วันนี้มึงใส่กระโปรงสั้นไปป่ะ...ก้มลงก็เห็นก้นแล้วไหม..."
พิ้งค์พลอยพูดพลางทำหน้าตกใจปนขำ เมื่อสายตาเธอเหลือบไปเห็นเพื่อนรักในชุดนักศึกษาที่ดูจะสั้นเกินมาตรฐานโรงเรียนชีวิตไปหน่อย กระโปรงสีดำรัดรูปยิ่งขับผิวขาวเนียนของพริกแกงให้เด่นชัดขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ โดยเฉพาะต้นขาเรียวยาวที่แทบไม่ต้องก้มก็เห็นเกือบถึงต้นขาอ่อนอยู่แล้ว
"สั้นใช่ป่ะ?" พริกแกงถามกลับเสียงเรียบ แต่ดวงตามีแววขบขันคล้ายรู้ตัวอยู่แล้ว
"เออ...สั้นมากกก!" พิ้งค์พลอยตอบทันควันพลางทำมือวัดความยาวกระโปรงให้เห็นภาพ ริมฝีปากยกยิ้มล้อเลียนอย่างรู้ทัน
พริกแกงยิ้มมุมปาก สะบัดผมเบาๆ ก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันนิดๆ
"หึ...ดี...กูตั้งใจใส่สั้นๆมานี่แหละ...คนบางคนจะได้รู้ไง ว่าคนอย่างพริกแกงไม่เคยมีใครมาออกคำสั่งได้..."
คนบางคนที่ว่าก็หมายถึง อีตาลุงขี้บ่นนั่นแหละ...ผู้ชายหน้าดุที่ชอบทำหน้ายักษ์ใส่เธอทุ
