หลังจากเหตุการณ์ที่ทุกคนคาดการณ์ว่าซูเยว่จะต้องถูกลงโทษ ก็ผ่านมากว่าสิบวันแล้ว เผิงหยวนก็ยังเห็นว่าสตรีงามนางนี้ก็ยังคงใช้ชีวิตเช่นเคย บางคราก็ดูตื่นกลัวผู้เป็นนายของตน บางทีก็ไม่ได้เป็นเช่นนั้นเลย
แต่ที่น่าแปลกคืออ๋องไป่จวินมิคิดจะเอ่ยตักเตือนหรือว่ากล่าวสิ่งใดเลยแม้แต่น้อย บางครายังเห็นยกยิ้มมองอย่างเอ็นดูด้วยซ้ำ มิรู้เป็นเพราะคำที่ท่านอ๋องเอ่ยไว้หรือไม่ ที่จะทำให้นางเชื่อใจและทำให้หลงรัก เพื่อจะได้ง่ายต่อการก่อกบฎโดยมีแคว้นหนานเข้าร่วม
“ข้าชักมิแน่ใจแล้วว่าท่านอ๋องคิดจะหลอกใช้พระชายาจริงหรือไม่ ข้าเห็นสายตาพระองค์ทีไรข้าล่ะนึกหวั่น”
“ไยเจ้าต้องคิดมากถึงเพียงนั้น ต่อให้นายท่านมีใจต่อนางจริง ผลประโยชน์ก็มิมีทางหนีหายไปไหนได้หรอก”
“เจ้าเอ่ยเช่นนี้หมายความว่าเช่นไรจางเหยา”
“หากพระชายาทรงมีใจ หรือนายท่านก็ตาม ฐานะและยศฐาก็คู่ควรแล้วมิใช่หรือ เป็นเช่นนี้หากได้เป็นใหญ่เมื่อใด นายท่านก็จะม
