ไป่จวินพาคนน้องกลับเข้าห้องได้ก็กอดรัดเอาไว้ทันที
“ไยเจ้าถึงกลับมาอีก พี่เป็นห่วงรู้หรือไม่” เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เพราะรู้สึกเช่นนั้นจริงๆ ตอนที่ถูกต้อนจนมุมก็หวาดกลัวเหลือเกินว่าซูเยว่จะโผล่ออกมาจนถูกทำร้ายเข้า และมันก็คงมิต่างจากคนน้องที่คิดเช่นกัน
“เสด็จพี่ห่วงข้า ข้าเองก็ห่วงเสด็จพี่เช่นกัน” เสียงหวานเอ่ยบอก ก่อนจะรั้งคนตัวโตลงมาจูบ ก่อนจะผละออก
“อาบน้ำเถอะ พี่เหนียวตัวจะแย่” ไป่จวินเอ่ยบอกก่อนจะช้อนอุ้มเอาเมียรักขึ้นแนบอก บ่อน้ำใส่สะอาดอุ่นกำลังดีทำเอาสองหนุ่มสาวรู้สึกผ่อนคลายเป็นอย่างมาก
“พรุ่งนี้เจ้าคงต้องออกเดินทางอีกแล้วสินะ พี่จะไปส่งเจ้าที่ชายแดนแล้วกัน รอพี่นะซูเยว่” เสียงทุ้มอ่อนโยนเอ่ยในขณะที่กอดร่างเล็กเอาไว้แนบอก
“หวังว่าจะไม่มีเรื่องใดเกิดขึ้นกับเราอีกนะเพคะ” เสียงหวานเอ่ยตอบก่อนจะหันมาซุกอกแกร่ง ซึ่งยามนี้ทั้งคู่คิดมิต่างกัน ยิ่งเป็นตัวซีซีด้วยแล้วเธอรู้สึกหว
