ตอนที่ 5 เพราะอะไร

1515 Words
“มึงหายไปหลายวันเลยนะ” เสียงอันน่าเกรงขามของคนที่วินทร์ไม่อยากเจอ วินทร์ขนลุกซู่ในทันที มือหนาของเจเดนกระชากแขนของวินทร์ลากพาไปทางแคบฝั่งห้องน้ำ วินทร์ถูกผลักติดกำแพง มือขวาของเจเดนกดพาดที่เข้าที่ช่วงไหล่ สองขาของเขากดตึงขาของวินทร์เอาไว้ และไม่ทันตั้งตัววินทร์ถูกมือซ้ายของเจเดนประกบเข้าที่กลางกายจนกระดุ้ง “ อ๊ะ” วินทร์รู้สึกถึงสัมผัสที่กำลังก่อกวนเขาอย่างเต็มที่ ริมฝีปากถูกฉกชิงอย่างไม่ทันตั้งตัว เจเดนบดจูบลงริมฝีปากของวินทร์อย่างหิวกระหาย ซึ่งไม่แน่ใจว่าเจเดนจะรู้ตัวหรือไม่ว่าการกระทำที่เขากำลังทำอยู่นี้มันใช่คนโกธรเกลียดแค้นชิงชังหรือเป็นอาการของคนคิดถึงกันแน่ “อื้อ อ๊ะ” แก่นกายเริ่มขยายตัวตามมือหนาของเจเดนที่กำลังสนุกดั่งเล่นของเล่น แต่ในตอนนี้วินทร์เริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่ปล่อยเสียงครางตามมือสัมผัสของเจเดนซึ่งตอนนี้กลายเป็นว่ามือหนาถูกล้วงเข้าไปจับแก่นกายของวินทร์โดยตรงแล้ว วินทร์ไม่รู้เลยว่าตะขอกางเกงถูกปลดไปตอนนี้ “คิดถึงกูไหม” เจเดนถอนริมฝีปากออกมากระซิบข้างหูของวินทร์ “ไม่ อาส์” วินทร์บอกออกไปแล้วแต่อารมณ์ของวินทร์ แทบไม่อยู่กับเนื้อกับตัวพรางครางออกมาเบาๆ ราวกับรู้ทันความคิดเจเดนเร่งมือในการชักรูดแก่นกายร้อนอย่างรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังมีอารมณ์เสียวซ่านแทบจะทนไม่ไหวแล้ว “เอามือออกไปนะ อาส์” วินทร์พยายามผลักเจเดนออกต่อเนื่องแต่เหมือนเรี่ยวแรงของเขาจะค่อยๆหมดไปกลายเป็นว่าวินทร์ยกสองมือขึ้นมาเกาะเอวเจเดนไว้ซะเองเพราะกลัวตัวเองจะล้ม “มึงเสียว...กูรู้” พอสิ้นคำพูดของเจเดนเท่านั้น เขาปล่อยมือผละออกจากวินทร์ทันทีแล้วเดินขึ้นชั้นสองตรงไปห้องวีวีไอพีทันทีโดยไม่หันหลังมามองวินทร์ที่กำลังค้างเติ่ง อีกนิดเดียววินทร์ก็ใกล้จะปลดปล่อยแล้ว “เชี่ยเอ้ย.....” วินทร์สบถกับตัวเองแล้วย้ายตัวเองเข้าห้องน้ำเพื่อจัดการตัวเองให้เรียบร้อย พรางคิดในใจและงงกับตัวเองว่า “ แม่งดันมีอารมณ์ไปกับมันไปได้” หลังจากวินทร์เข้าไปจัดการตัวเองเรียบร้อยแล้ว เขาก็พร้อมทำงานตามดีลลูกค้าที่นัดไว้ ลูกค้าสาวเดินเข้ามากลุ่มนึง เหล่าโฮสต์ก็เข้าไปต้อนรับและเชิญนั่งตรงโซฟากลางฟอร์ การทำงานเอนเตอร์เทนดื่มกินอย่างสนุกสนาน มีการถูกเนื้อต้องตัวในระดับที่เข้าใจได้ ลูกค้าสาวสนุกสนานกับการดูแลและเสียงเพลงที่กระตุ้นให้เกิดความคึกคักใจเต้น “เมื่อไหร่จะใจอ่อนซะทีคะน้องเวย์” แอมมี่ลูกค้าสาวเอ่ยปากถามออกไป แอมมี่พยายามทุ่มเงินเพื่อจะมีสัมพันธ์ทางกายที่มากกว่าการเอนเตอร์เมนแบบนี้ แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่ประสบความสำเร็จ แล้วยังมีความคิดจะเลี้ยงดูโฮสต์หนุ่มอีกด้วย “ยังไม่ใจอ่อนคร้าฟ” เสียงออดอ้อนของโฮสต์หนุ่มที่พูดกระซิบบริเวย์ณซอกคอของลูกค้าสาวยิ่งทำให้เธอรู้สึกอยากได้เขามากขึ้นและยิ่งรู้ว่าเวย์ไม่ไปกับลูกค้าผู้ชายยิ่งเป็นเสน่ห์ที่หญิงสาวชอบเป็นอย่างมาก “มีแฟนหรือเปล่า” “โสดที่สุดคร้าฟ” พอลูกค้าสาวได้ยินคำว่าโสดเท่านั้น ดริ๊งจำนวน 100 แก้ว ก็ถูกเปย์ในทันที วินทร์ที่ตอนนี้อยู่ในนามของเวย์นั่งบนโซฟาแล้วพรางกดหัวของลูกค้าสาวมาซบเข้าที่อกตัวเอง พรางป้อนเหล้ามาแก้วแล้วแก้วเล่าให้เธอ นิ้วเรียวยาวเขี่ยปอยผมคลอเคลียจนอีกฝ่ายกอดรัดไม่ยอมปล่อย วินทร์จะมีขอบเขตในการทำงานของตัวเองเท่าที่เขารับได้และลูกค้ายินยอม ซึ่งวิชานี้ก็ถูกถ่ายทอดมาจากน้องชายของเขานั่นเอง ด้านเจเดนที่อยู่ในห้องวีวีไอพีกำลังมองที่จอกล้องวงจรปิดที่กำลังฉายไปยังจุดที่วินทร์กำลังทำงานกับลูกค้าสาวในตอนนี้ พร้อมกับท่าทางเรียบเฉยพรางยกแก้วดื่ม “มึงมันเก่งแต่ปอกลอกสาวๆ” เจเดนกัดกรามแน่นด้วยความขุ่นเคือง ออกคำสั่งกับลูกน้องไป “พรุ่งนี้จัดการเรื่องที่กูบอกไปให้มันเรียบร้อย กูไม่อยากเห็นมันที่นี่อีก” ชายหนุ่มพูดขณะมองจอกล้องวงจรปิดที่ฉายภาพของวินทร์กำลังดูแลลูกค้าสาวอยู่ “ครับนาย” เมื่อถึงเวลาตีสอง วินทร์จะเลิกงานและกลับบ้านตรงเวลา เขาเลือกเรียกรถมารับทุกครั้งและวันนี้ก็เช่นกัน วินทร์มารอที่หน้าร้าน พอเห็นยี่ห้อรถและทะเบียนที่ตัวเองเรียกไว้เข้าจอดก็เปิดประตูเข้ารถทันที “ส่งผมตามมุดที่ปักในแอพเลยครับพี่” วินทร์บอกคนขับแล้วตัวเองเองก็หลับตาพักสักครู่ ในห้วงความทรงจำของเจเดน “พี่อยู่นี่แล้วแองจี้” เจเดนรีบวิ่งเข้ามาดูอาการของน้องสาวสุดที่รักที่นอนป่วยอยู่บนเตียง เธอร้องโวยวายเสียสติหลังจากที่ตัดสินใจปลิดชีวิตัวเองแต่ไม่สำเร็จ เธอก็เอาแต่คิดถึงคนรักที่ทอดทิ้งเธอจนไม่เป็นอันทำอะไรซ้ำยังทำร้ายร่างกายตัวเองจนเกือบเสียชีวิต เจเดนที่รู้สึกเวทนาน้องสาว เขาตามสืบมาตลอดว่าใครคือชายชั่วที่น้องสาวเขาหลงรัก กระทั่งไม่นานเขาได้รู้ความจริงว่าไอ้คนนั้นมันชื่อ เวย์ ทำงานโฮสต์ ที่บาร์แห่งหนึ่ง เขาจัดการเข้าควบกิจการของที่นั่นทันที และในเมื่อกรรมมันตามสนองไอ้เลวนั่นช้าเกินไป เขาจะเป็นกรรมที่จะลงมือทำเอง ไม่ว่าจะวิธีใดก็ตาม ใจจริงอยากจะฆ่ามันให้ตายคามือแต่ติดที่ว่าน้องสาวขอร้องไม่ให้จัดการมันและไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับคนที่เธอรักอีกแล้วแต่ทำไมกันนะน้องสาวของเขาถึงเลือกอยากจบชีวิตเสียเอง ส่วนคุณแม่อยากให้ลองตามหาคนรักของลูกสาวเพื่อว่าลูกสาวของเธอจะได้มีกำลังใจในการมีชีวิตอยู่ ภาพปัจจุบัน รถยนต์ไฟฟ้าขับพาวินทร์กลับบ้านตามหมุดที่ปักโลเคชั่นไว้ คนขับรถมองไปกระจกหลังพบว่าผู้โดยสารหนุ่มกำลังหลับตา คนขับรถไม่รู้ว่าผู้โดยสารหลับสนิทหรือเพียงแค่หลับตาพักผ่อนสายตาเท่านั้น เวลาไม่นานรถยนต์ไฟฟ้าก็ขับเข้ามายังหมู่บ้านจัดสรรที่ถูกปักหมุดไว้ในตอนแรก รถยนต์จอดหน้าบ้านตามเลขที่บ้านที่ผู้โดยสารระบุ คนขับเปิดประตูหลังเพื่อปลุกผู้โดยสารเนื่องจากถึงที่หมายแล้ว คนขับรถก้มลงปลุกผู้โดยสารด้วยการประกบริมฝีปากของผู้โดยสารหนุ่มอย่างแรง จูบบดขยี้จนคนนอนหลับครางเบาๆ ในลำคอ “อือ” เสียงวินทร์ครางออกมาเบาๆพร้อมกับเปลือกตาที่ถูกเปิดออกอย่างตกใจ วินทร์พยายามผลักคนบนตัวออกไปด้วยเสียงอู้อี้ “อ่อย อ่ะ” เสียงที่ตั้งใจบอกอีกฝ่ายให้ ปล่อยนะ แต่ออกเสียงไม่ชัดเจนเพราะปากที่ถูกบดจูบอย่างหนักนั้นเอง เป็นผลทำให้ริมฝีปากบนล่างเผยอออกทำให้อีกคนสามารถสอดลิ้นร้อนเข้าไปเกี่ยวตวัดลิ้นอีกคนได้ เนิ่นนานกว่าจูบนั้นจะถูกมาเฟียหนุ่มผละออกไป “มึงนี่มันง่ายจริงๆ” เจเดนบอกอย่างดูแคลนอีกฝ่าย “คุณทำแบบนี้ทำไม” วินทร์เอ่ยถามออกไปถึงสาเหตุที่ชายคนนี้ยังตามระรานเวย์ไม่เลิก เพราะตอนนี้วินทร์สวมบทเป็นเวย์นั่นเอง “ความชั่วที่มึงทำไว้ อย่าคิดว่าไม่มีใครรู้ กูนี่แหละจะเอาคืนให้สาสม” มือหนาบีบเข้าที่คอของวินทร์จน วินทร์ใช้มือตีเพราะเริ่มหายใจไม่ออก “ถ้ากูฆ่ามึงได้กูทำไปนานแล้ว” เสียงเจเดนตะคอกวินทร์ออกไปและค่อยๆ คลายมือเพราะไม่ได้ตั้งใจจะทำให้ถึงแก่ความตาย เจเดนไม่สามารถฆ่าเวย์ทันทีได้เพราะเขารับปากน้องสาวและแม่ของเขาเอาไว้ว่าจะต้องพาเวย์ไปขอขมาน้องสาวของเขาแต่ตอนนี้น้องสาวของเขายังไม่ฟื้นและก่อนที่น้องสาวจะคลอด แองจี้เคยพูดไว้ว่าไม่อยากให้พี่ฆ่าเขาคนนั้น และไม่อยากยุ่งเกี่ยว ส่วนใจจริงๆของ เจเดนอยากเป่าให้ไอ้เวย์ไปนอนใต้รากมะม่วงแล้ว ตอนนี้เขาจึงจำเป็นต้องอดทนไปก่อน ครั้นจะปล่อยไปเลย เจเดนก็ยังรู้สึกคับแค้นใจเกินกว่าจะปล่อยไปได้ “ถ้าผมต้องตายบอกได้ไหมเพราะสาเหตุอะไร”
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD