เมียเด็กของมาเฟีย

เด็กที่ร้านดอกไม้

ด้าน เจอาร์

มาเฟียหนุ่มคิ้วหนาตาคมใบหน้าหล่อเหลาอย่างกับเทพบุตรที่เดินออกมาจาก เพนท์เฮาส์สุดหรูราคามากกว่าร้อยล้าน ของเขาเนื่องจากวันนี้มาเฟียหนุ่มนั้น พ่อและแม่ของเขาที่พากันไปสวีทหวานที่ต่างประเทศอยู่

“ เชิญครับนาย ”

ทันทีที่เจอาร์เดินออกมาถึง บริเวณหน้าเพนท์เฮาส์ของตัวเองลูกน้องคนสนิทของเขาก็ก้มหัวให้เขาและเปิดประตูรถ ตู้คันหรูเพื่อที่จะให้ผู้เป็นนายของตนเองนั้นขึ้นไปยังนำรถคันนี้

สองเท้าหนาของมาเฟียหนุ่มก้าวขึ้นมานั่งยังบนเบาะด้านหลังภายในรถหรูคันนี้โดยที่ดวงตาคงนั้นมองไปที่ทางด้านหน้าคนขับและเขาก็ถอนหายใจออกมา

“ เฮ้อ ” เพราะเขานั้นก็ไม่ชอบงานเลี้ยงสังสรรค์ของคุณหญิงคุณนายอะไรแบบนี้แต่ถ้าหากเป็นงานเลี้ยง ปาร์ตี้ที่มีสาวๆเขานั้นไม่เคยปฏิเสธ

“ เจ้าสัวสั่งว่าให้นายแวะรับกระเช้าดอกไม้เพื่อที่จะไปแสดงความยินดีกับคุณหญิงวรรณนาวันนี้ด้วยครับ ” สันติหันมาพูดรายงานกับผู้เป็นเจ้านายของตัวเองออกมาตามที่เขานั้นได้รับคำสั่งจากผู้เป็นพ่อของนายตนเอง

“ อืม ” เสียงเรียบนิ่งของมาเฟียหนุ่มบอกลูกน้องออกไปเพียงเท่านั้นและเขาก็หยิบ iPad ของเขามาเพื่อที่จะดูกราฟหุ้นที่แสดงอยู่ภายในหน้าจอนี้ จนกระทั่ง รถของเขาไปจอดที่บริเวณหน้าร้านดอกไม้แห่งนี้และลูกน้องของเขาก็ลงไปรับกระเช้าดอกไม้ที่พ่อของเขานั้นเป็นคนสั่งไว้สายตาคมของมาเฟียหนุ่มมองออกไปทางด้านนอกกระจกรถก็เห็น หญิงสาวร่างเล็กคนนึงที่ใบหน้าของเธอนั้นสวยใสไร้ที่ติเธออยู่ในชุดเดรสกระโปรงฟูสีม่วงพลาสเทล แต่ทุกอย่างบนตัวเธอมันช่างดูสดใสคงจะเหมาะกับวัยของเธอมาเฟียหนุ่มมองเด็กสาวคนนี้จนกระทั่งเธอนั้นพ้นสายตาของเขาไปและเพียงไม่นานลูกน้องของเขาก็เดินกลับมาที่รถของเขาที่จอดอยู่และพวกเขาก็เดินทางไปงานเลี้ยงที่จัดขึ้นในค่ำคืนนี้

@ งานเลี้ยงวันเกิดของคุณหญิงวรรณนา

ภายในงานเลี้ยงวันเกิดของคุณหญิงก็มีบรรดาคุณหญิงคุณนายมากมายและนักธุรกิจมากมายทั้งระดับต้นๆของประเทศและ ผู้คนที่มีอิทธิพลมากมายมารวมกันอยู่ที่งานเลี้ยงแห่งนี้ มาเฟียหนุ่มที่เดินทางมาถึงแล้วเขาก็ไม่รอช้าที่จะสาวเท้าก้าวเดินเข้ามาภายในงานโดยมีลูกน้องคนสนิทของเขานั้นเดินตามเขาและถือกระเช้าดอกไม้เข้ามาภายในงานนี้ด้วย

“ สวัสดีครับคุณหญิงวรรณนา ” ทันทีที่เจอาร์นั้นเจอกับผู้หญิงวัยกลางคนที่เป็นเจ้าของงานวันเกิดในวันนี้เค้าก็ไม่รอช้าที่จะยกมือไหว้ผู้หญิงคนนี้ตามมารยาททางสังคม

“ คุณพ่อฝากผมมาร่วมแสดงดีกับคุณหญิงครับนี่เป็นของขวัญจากคุณพ่อของผม ” เจอาร์พูดกับผู้หญิงท่านนี้ออกมาตามมารยาทของเขา

“ จ้ะขอบใจจ้ะ ว่าแต่ฉันว่าหนูหน้าตาคุ้นๆนะ ” คุณหญิงวรรณนารับกระเช้าดอกไม้และของขวัญจากเด็กหนุ่มหน้าตาดีคนนี้แต่เธอจำไม่ได้ว่าเด็กหนุ่มคนนี้นั้นเป็นลูกเต้าเหล่าใครเธอเพียงแค่คุณหน้าคุณตากับเด็กหนุ่มคนนี้เพียงเท่านั้น

“ ครับผมเป็นลูกของท่านเจ้าสัว คชาทัศน์ กับคุณหญิงจันทร์นาครับ “ เจอาร์แนะนำตัวเองกับคุณหญิงวรรณนาออกมาว่าเขานั้นเป็นลูกเต้าเหล่าใคร

“ อ๋อลูกท่านเจ้าสัวนี่เองฉันก็ว่าถึงได้คุ้นหน้าคุ้นตากับเรา ” หญิงวัยกลางคนยิ้มให้เด็กหนุ่มคนนี้ออกมาและเธอก็พูดกับเด็กหนุ่มคนนี้ต่ออีกว่า

“ เชิญเข้าไปในงานเถอะจ้ะภายในงานมีของกินมากมาย ฝากขอบคุณท่านเจ้าสัวกับคุณหญิงด้วยนะจ๊ะที่ฝากของขวัญมาให้ไว้ว่างๆเดี๋ยวฉันจะเข้าไปหาคุณแม่ของเธอ ”

“ ครับ ” หลังจากที่มาเฟียหนุ่มนั้นได้ทำการให้ของขวัญกับเจ้าของวันเกิดเรียบร้อยแล้วเจอาร์ก็ได้เดินเข้ามาภายในงานเลี้ยงสุดแสนจะน่าเบื่อแห่งนี้ และเขาก็เจอกับนักธุรกิจมากมายที่เข้ามาคุยกับเขาเพื่อหาคอนเน็คชั่นส์ต่อกันเองเจอาร์เองก็ได้พูดคุยกับทุกคนเป็นอย่างดีเพื่อพันธมิตรในภายภาคหน้า

หญ้าหวาน

หญ้าหวานมาถึงวันเกิดของคุณหญิงย่าของเธอในช่วงเวลาก่อนหนึ่งทุ่มตามเวลาที่แม่ของเธอนั้นบอกไว้ทันทีที่เธอเข้ามาใน งานเลี้ยงที่ย่าเธอนั้นจัดขึ้นที่โรงแรมหรูเธอเองก็เดินเข้ามาหาผู้เป็นย่าของเธอทันทีเพื่อที่ให้ย่าของเธอนั้นได้เห็นใบหน้าของเธอและเธอก็จะได้แอบออกไปข้างนอกงาน

“ คุณย่าขา สุขสันต์วันเกิดค่ะ ” หญ้าหวานถือดอกไม้เข้ามามาให้กับย่าของเธอและพูดกับย่าของเธอออกมา

“ มาแล้วเหรอตัวแสบของย่าย่าคิดถึงเราจังเลยเป็นไงบ้างลูกไปอยู่คอนโดอยู่ได้หรือเปล่า ” คุณหญิงวรรณนากอดหลานสาวเพียงคนเดียวของเธอและถามหญ้าหวานออกมาเพราะว่าหลานสาวเพียงคนเดียวของเธอนั้นได้ย้ายไปอยู่ที่คอนโดหรูที่อยู่ใกล้กับมหาลัยที่เธอนั้นเรียนอยู่และหลานสาวของเธอก็ไม่ค่อยได้มาหาเธอเพราะน่าจะเรียนหนักพอสมควร

“ อยู่ได้ค่ะสบายมาก ” หญ้าหวานตอบผู้เป็นย่าของเธอออกมาและใบหน้าสวยของเด็กสาวก็ยิ้มหวานให้กับญาติของเธอ

“ ดีแล้วจ้ะลูกถ้ามีอะไรขาดเหลือบอกย่าได้เลยนะย่าพร้อมสนับสนุนเราทุกอย่าง ”

เพราะว่าเธอมีหลานสาวเพียงคนเดียวเธอก็ไม่อยากให้หลานสาวของเธอนั้นต้องขาดอะไรไปเธอจึงคอยช่วยสนับสนุนหลานสาวทุกอย่างที่หลานสาว ของเธอนั้นต้องการขอเพียงแค่หญ้าหวานนั้นเป็นเด็กดีและเด็กเรียบร้อยอย่างที่เธอต้องการก็พอเพราะว่าเด็กสมัยนี้ส่วนมากจะไม่ค่อยมีความเรียบร้อยและจะเที่ยวเล่นและรักสนุกกันไปวันๆเธอจึงไม่อยากให้หลานสาวเพียงคนเดียวของเธอนั้นเป็นแบบนี้

“ ขอบคุณค่ะคุณย่าแล้วนี่คุณพ่อกับคุณแม่ยังมาไม่ถึงหรอคะ ” หญ้าหวานถามย่าของเธอออกมาเพราะเธอนั้นยังไม่เห็นพ่อและแม่ของเธอเลย

“ อยู่ในงานและลูกเดินไปหาพ่อกับแม่ของเราเถอะหรือจะยืนรับแขกกับย่าตรงนี้ก็ได้นะ ” หญิงวัยกลางคนบอกกับหลานสาวของตัวเองออกมา

“ เดี๋ยวหนูเดินไปหาคุณพ่อกับคุณแม่ก่อนดีกว่าค่ะแล้วเดี๋ยวคนสวยจะมามายืนช่วยคุณย่ารับแขกนะคะ ” เธอตอบย่าของเธอออกมาเพียงแค่นั้นแต่ทุกครั้งหญ้าหวานก็ไม่เคยรับแขกเป็นเพื่อนย่าของเธอเลยจนคุณหญิงวรรณารู้ดีว่าหลานสาวของเธอนั้นเลี่ยงที่จะเข้าไปข้างในและไม่พบผู้คนที่เข้ามาทักทายเธอ

“ ตามใจจ้ะ ”

และหญ้าหวานก็เดินเข้ามาภายในงานแห่งนี้ดวงตากลสวยกว่าสายตามองไปรอบๆเพื่อมองหาพ่อและแม่ของเธอแต่แล้วเธอก็เห็นกับผู้ชายคนนึงที่มีใบหน้ารหล่อเหลาอย่างกับฟ้าประทานและตอนนี้เธอกับเขาก็ได้สบตากันแล้วแต่หญ้าหวานก็หลบสายตาของผู้ชายคนนี้ที่เหมือนมองเธออยู่และเดินไปหาพ่อและแม่ของเธอ

“ เด็กที่ร้านดอกไม้นิ ”

เจอาร์ที่หันมาเห็นเด็กสาวคนหนึ่งเขานั้นสตั๊นไปกับใบหน้าสวยใสของเธอและเขาก็รู้สึกว่าเคยเห็นเธอที่ไหนเขาจึงจ้องมองไปที่ใบหน้าของเธออีกครั้งและนึกแต่แล้วเขาก็นึกขึ้นมาได้ว่าเขานั้นเห็นเธอเมื่อก่อนที่จะมางานนี้ที่ร้านดอกไม้นั่นเอง โลกกลมจริงๆ