08.00 น.
แสงสว่างส่องผ่านผ้าม่านบ่งบอกว่าตอนนี้เป็นเวลาเช้าแล้ว คนที่รู้สึกตัวตื่นก่อนนั่งพิงหัวเตียง นัยน์ตาราบเรียบหันมองที่นอนข้างกายซึ่งมีเธอหลับใหลซุกตัวใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน มิเกลนอนหันหน้ามาทางเขา เธอหลับตาพริ้มในห้วงนิทรา แววตาที่ไร้ความรู้สึกของมาร์ตินมองอีกฝ่ายเป็นเพียงคู่นอนหนึ่งคืนเท่านั้น
ทว่าบางอย่างผุดเข้ามาในหัวสมองของมาเฟียหนุ่มอย่างจัง เขาไม่มั่นใจว่าคราบเลือดที่ผ้าปูที่นอนซึ่งเห็นกับตาเมื่อกลางดึกจะเป็นเลือดที่ออกมาจากมิเกลด้วยสาเหตุใด แต่มาร์ตินค่อนข้างคิดไปในทางที่ว่าหรือเขาได้เป็นเจ้าของพรหมจรรย์ของเธอ ชายหนุ่มเบือนใบหน้าไปทางอื่น ยังไงก็ไม่มีทางเป็นไปได้หรอก ผู้หญิงคนนี้จะไม่เคยผ่านเรื่องบนเตียงทั้งที่ดูออกจะโชกโชนขนาดนั้น เขาสลัดเรื่องในหัวออก ก่อนจะคิดสะใจกับเรื่องราวทั้งหมด
สุดท้ายเขาก็เอาคืนเธอได้อย่างสาสม
การฝังใจเจ็บกับเรื่องที่ผ่านมา ราวกับได้ปลดล็อคและ
