“ไม่หรอกจ้ะ หนูกินอะไรดีจ้ะ นั่งทำการบ้านด้วยกันอาจจะหิว เดี๋ยวแม่จะเตรียมให้”
“ไม่เป็นไรค่ะแม่ แม่คงยุ่งกับการเตรียมวัตถุดิบ เดี๋ยวหนูจัดการเองค่ะ”
“จ้ะ” ชไมพรรับคำ ก่อนจะกลับเข้าไปในห้องครัวอีกรอบ ในขณะที่ฝันหวานชงโกโก้ร้อนมาสองแก้ว และเดินไปยังห้องนั่งเล่น ประตูข้างบ้านของสองบ้านเปิดถึงกัน นั่นทำให้วินโดวส์กับวิวัฒน์สามารถเข้าออกบ้านของเธอกับแม่ได้ตลอดเวลา นั่นทำให้เธอกับมารดาอุ่นใจยิ่งนัก มีอะไรในเวลากลางค่ำกลางคืน เจ็บป่วยไม่สบายก็มีวิวัฒน์กับวินโดวส์คอยช่วยเหลือ
“เธอทำถึงไหนแล้วฝัน”
“ได้ครึ่งหนึ่งแล้ว นายล่ะ”
“ไม่ได้สักหน้า”
“อ้าว... ทำไม”
“มัวแต่คิดเรื่องแม่อยู่”
“อยากไปหาแม่เหรอ”
“ก็อืม... แม่โดนตามทำร้าย แถมยังบาดเจ็บไม่รู้จะเป็นไงบ้าง”
“พ่อนายเอาของกินกับยาไปให้แล้วไม่ใช่เหรอ”
“ก็ใช่”
“เป็นห่วงพรุ่งนี้ก็ไปเยี่ยมสิ”
“เธอไปกับเรานะ”
“ได้สิ”
“เธอไม่รังเกียจแม่เราเหรอ
