บทที่ 45
“อย่าทำคุณป้านะ” งามระยับผลักเขมิกาด้วยแรงทั้งหมดที่มีจนเขมิกาเซออกห่างจากลินดา จากนั้นหล่อนก็เอาตัวเข้าไปบดบังลินดาเอาไว้ “ห้ามทำคุณป้าเด็ดขาด”
“งามระยับ...”
ลินดาน้ำตาร่วง มองงามระยับที่สภาพบอบช้ำด้วยความละอายใจ และก็เข้าใจอย่างถ่องแท้แล้วว่า ความดีของคนไม่ได้วัดกันที่เงินหรือชาติตระกูล แต่มันวัดกันที่หัวใจ
“คุณป้าไม่ต้องกลัวนะคะ งามจะไม่ยอมให้ใครทำอะไรคุณป้าอีกแล้วล่ะค่ะ”
ลินดาพูดไม่ออก ตื้นตันใจ และมองงามระยับด้วยสายตาอ่อนโยนลง
“ไม่เกลียดฉันเลยเหรอ งามระยับ”
“ไม่ค่ะ งามไม่เคยเกลียดคุณป้าค่ะ โอ๊ย...”
ศีรษะของงามระยับถูกเขมิกาจิกทึ้งแรงๆ ก่อนจะเหวี่ยงร่างของหญิงสาวลงกับพื้นอย่างไม่ปรานี
“หนูเข็ม อย่าทำอะไรงามระยับนะ”
เขมิกาหันมามองลินดา ก่อนจะหัวเราะเย้ยหยัน “เป็นห่วงมันทำไมคะคุณป้าที่รัก นังนี่มันคนชั้นต่ำ มันจน มันกระจอก ไม่คู่ควรกับพี่ไทเรลล์หรอกค่ะ”
ยิ่งฟังคำประช
