EP.2 ผู้ชายป่าเถื่อน NC20+++[1]
740 Words
คลั่งไคล้อัยรินทร์ 2.1
@โรงแรม H
“หึ…น่าสนใจแฮะ”
มุมปากหยักกระตุกยิ้มมุมปากอย่างพอใจเมื่อกดเข้าไปอ่านในกระทู้ Find your real match ของสาวสวยคนหนึ่งเข้า
ร่างเย้ายวนขาวอมชมพูในชุดเดรสสายเดี่ยววาบหวิวสีดำที่เห็นสัดส่วนโค้งเว้ายั่วยวนน่าบีบไปทั้งตัวเป็นสิ่งแรกเลยที่เตะตาเขา ผมสีน้ำตาลคลอเคลียเต้าใหญ่ยาวไปจนถึงเอวคอดกิ่วแลดูน่าทะนุถนอมและน่าจับฟัดในเวลาเดียวกัน แม้จะไม่ได้ถ่ายให้เห็นหน้าตา แต่ก็มั่นใจว่าเธอคนนี้ต้องมีเสน่ห์มากแน่ๆ…
“อ่าส์…พี่โฬมคะ สนใจหนูหน่อยสิ”
เสียงหวานของสาวน้อยคนหนึ่งครางกระเส่าบนเตียงคิงไซซ์ ขณะที่โยกขย่มกายไปบนร่างกำยำของ ‘โฬม’ เจ้าของเรือนผมสีเทาควันบุหรี่ซึ่งกำลังเล่นมือถืออยู่ตอนนี้
“โทษทีครับคนสวย” เขายิ้มพลางวางมือถือลง ก่อนจะยกเอวบางลอยขึ้นจากตักเล็กน้อย ทว่าไม่ให้จุดเชื่อมหลุดออกจากกัน จากนั้นก็กระทุ้งลำเขื่องไซซ์ 60 ของตนอัดกระหน่ำเข้าไปไม่ยั้งจนเด็กเอ็นฯ ที่เขาจำชื่อไม่ได้ครางไม่เป็นภาษา
ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!
“อ๊ะ อ๊ะ! อร๊างงงง~”
“ซี้ดดด…หันหน้ามาทางนี้หน่อย”
เสียงทุ้มของ ‘อคิณ’ แทรกขึ้น ร่างกำยำที่มีเพียงเสื้อคลุมปกปิดกายตัวเดียวขยับตัวมายืนข้างๆ หญิงสาว กระตุกสายรัดเอวออกแล้วจับลำยาวไซซ์ 58 ของตนจ้วงเข้าไปในปากของเธอพร้อมขยับเข้าออกเป็นจังหวะอย่างมีอารมณ์
“อ่อก! อ่อก! อื้ออออ~”
“พวกมึงนี่มันป่าเถื่อนกันจริงๆ ไม่เห็นเหรอว่าน้องเขาตาค้างแล้วน่ะ”
ทางฝั่งของ ‘ภัทร’ ที่นั่งสูบบุหรี่อยู่บนโซฟาทักท้วงขึ้นด้วยสีหน้าและท่าทีไร้อารมณ์
“มึงเสร็จก่อนก็หุบปากไปไอ้ภัทร”
ว่าแล้วอคิณก็ดึงศีรษะเล็กของเด็กเอ็นฯ เข้าหาตัวพร้อมกระทุ้งลำเขื่องของตนเข้าใส่อย่างบ้าคลั่งจนเธอแทบกรามค้าง
“นั่นสิ…อ่าส์ พูดอย่างกับมึงอ่อนโยนตายล่ะ” โฬมเสริมขึ้นบ้าง ขณะที่ด้านล่างก็ยังกระหน่ำเข้าออกในร่องเล็กของผู้หญิงคนนั้นอย่างหนักหน่วงจนเกิดเป็นเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นไปทั้งห้อง
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!
“อ่อก!…อึก อื้ออออ~”
เสียงหวานครางอู้อี้ในลำคอ น้ำตาไหลพรากอย่างหนักเพราะความรุนแรงจากท่อนเอ็นไซซ์ยักษ์ของพวกเขา
“เหอะ…เอาที่พวกมึงสบายใจเลย อย่าให้เด็กมันสลบก่อนแล้วกัน” ภัทรไหวไหล่เบาๆ อย่างไม่ยี่หระ นัยน์ตาสีดำสนิททอดมองไปยังวิวด้านนอกกระจกใส ก่อนจะสูบบุหรี่ต่อ สักพักก็หันกลับมามองภาพเร้าอารมณ์ตรงหน้าต่อด้วยท่าทีไม่ทุกข์ร้อน แม้ว่าหญิงสาวคนนั้นจะเจ็บปวดจนตาเบิกโพลงแล้วก็ตาม
ให้ตาย...จะสลบอีกคนไหมวะเนี่ย?
ภัทรคิดในใจ ผู้หญิงหลายๆ คนที่ลูกน้องของพวกเขาหามาให้ ส่วนใหญ่มักจะทนความป่าเถื่อนจากเซ็กซ์ของพวกเขาไม่ไหว และมักจะขอถอนตัวกลางคัน ไม่ก็สลบไปก่อนทั้งๆ ที่เพิ่งจะทำได้เพียงแค่ไม่กี่รอบเท่านั้น
พวกเขาสามคนเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เรียนมัธยมปลาย พอจบปริญญาตรีก็มาก็ทำธุรกิจร่วมกันด้วยการทำโรงแรมหลายแห่งทั่วไทย แม้จะอายุย่างเข้าเลขสามแล้ว แต่สาเหตุที่พวกเขายังคงสนิทกันมาจนถึงทุกวันนี้ นอกจากเรื่องธุรกิจแล้ว อีกสาเหตุหนึ่งก็เป็นเพราะว่ารสนิยม ‘เรื่องบนเตียง’ ที่เหมือนกันจนน่าขนลุกนั่นเอง
“อึก อื้ออ~ นะ หนูไม่ไหวแล้ว อ๊ะ! กรี๊ดดดด~”
“อึก อ่าาาส์!”
“จะแตกแล้ว! ซี้ดด โอ้ววววว~”
เวลาผ่านไปได้สักพัก เสียงครวญครางเร้าอารมณ์ของคนทั้งสามก็ดังขึ้น ก่อนจะกระตุกหงึกเสร็จสมหลังจากที่กระแทกกระทั้นเข้าออกอย่างบ้าคลั่งจนผ้าปูที่นอนยับเยิน
“สลบไปหรือยังวะนั่น?” อคิณเลิกคิ้วถาม
“ยัง มึงมาดิ”
“พะ พวกคุณ…” เธอเบิกตากว้างอย่างตกใจเมื่อรับรู้ว่าท่อนเอ็นของพวกเขายังคงแข็งโด่เหมือนเดิม และไม่มีทีท่าว่าจะอ่อนตัวลงง่ายๆ
“อย่าสลบไปก่อนล่ะ ฉันยังไม่หายเงี่ยxเลย”
_________________________
- Writer
