"จีบเมียตัวเอง ฟังๆดูแล้ว ก็ชวนทำให้ใจสั่นได้ดี แต่สิ่งที่นายปฏิบัติกับฉันก่อนหน้านั้น มันก็มากพอที่จะทำให้ฉันใจสั่นไม่ลง"
"..."
"ถ้านายมั่นใจว่านายเก่งขนาดนั้น ถ้านายมั่นใจว่านายทำให้ฉันกลับไปรู้สึกกับนายได้อีกครั้ง ก็เชิญนายตามสบายก็แล้วกัน และฉันก็หวังว่า นายจะยอมรับความเป็นจริงได้ในสักวัน"
"คุณจะปากแข็ง ทั้งๆที่ร่างกายของคุณมันซื่อสัตย์กับผมมากอย่างนั้นเหรอลี"
บูรพาเลือกที่จะตวัดวงแขนรวบเอวของเธอ แล้วรั้งเข้าหาตัว จนร่างของเราแนบชิดกัน
"คุณต้องการให้ผมพิสูจน์อีกครั้งใช่ไหม ว่าร่างกายของคุณ มันซื่อสัตย์ต่อผมแค่ไหน"
จบคำ ใบหน้าคมคายก็โน้มต่ำ ริมฝีปากบางซุกไซ้ไปตามซอกคอของเธอ เช่นเดียวกับมือหนา ที่เริ่มปัดป่ายบีบเค้นไปตามร่างกาย
"บาดแผลที่นายทำกับฉันเมื่อคืน มันก็ยังเจ็บไม่หาย ถ้านายอยากจะซ้ำ ฉันก็จะถือว่านายมันไร้หัวใจ"
บูรพาหยุดการกระทำทันที และเขาก็เลือกที่จะสวมกอดเธอไว้
