หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป
"ไอ้เซฟลุกไปสอบ" เสียงทุ้มดังพอให้โจเซฟลืมตาตื่นขึ้นมา เช้าตรู่ของการมีสอบชายหนุ่มได้แต่นอนรอระหว่างถึงเวลาแต่เพราะไม่ใช่ว่ามาเช้าแต่อย่างใด แต่เพราะไม่ได้กลับบ้านตั้งหลายวันมัวแต่อ่านหนังสือต่างหากทำให้เขาสิงสถิตอยู่แต่ห้องสโมสรไม่ยอมไปไหน
"กูว่าก่อนพามันไปสอบ พามันไปกินข้าวก่อนเถอะ จะตายห่าอยู่แล้ว" สายลมมองสภาพเพื่อนด้วยความเป็นห่วง ตอนนี้เพื่อนสนิทไม่ต่างไปจากซอมบี้เดินได้ ขอบตาเริ่มดำหนักกว่าเก่า หนวดเคราเริ่มขึ้นรุงรัง และทรงผมที่ไม่ได้ผ่านการเซ็ตจึงทำให้ดูไม่ได้ไม่เหลือคราบหนุ่มฮ็อตเลยสักนิด
"กูไม่กิน สอบเลยจะได้กลับบ้านไปอาบน้ำ" โจเซฟว่าอย่างนั้น นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาปฏิเสธ แต่หลายวันมานี้เขาซูบผอมลงมากและสาเหตุที่ทำให้ตกอยู่ในสภาพนี้ก็คงจะไม่พ้นมิวสิคอีกเช่นเคย
"ยังไงพี่ก็สู้รักแรกของมิวไม่ได้หรอก มิวยังไม่ลืมพี่โปรด มิวรักพี่เขา พี่ได้ยินไหม?"
ขนาดผ่านไป
