“อีกแล้วหรือเนี่ย”
หญิงสาวอ่านข่าวที่ขึ้นหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์ของเช้าวันนี้ ด้วยท่าทางสยดสยอง ก่อนจะก้มลงอ่านต่อด้วยความอยากรู้ อยากเห็น
“ถูกฆ่าตายเกลี้ยงเลย”
เธออุทานซ้ำๆ จนเพื่อนที่ยืนเช็ดแก้วอยู่หลังเคาน์เตอร์ทนไม่ไหว ต้องออกมาดูด้วยคน เธอขยับแว่นสายตาเล็กน้อย ก่อนจะจรดอ่านข่าวที่เพื่อนกำลังสนอกสนใจ
“เจ้าหน้าที่ป่าไม้เหรอ”
“ใช่ ตั้งสามคนแน่ะ ไม่น่าเลย คนดีๆ มักจะอยู่ได้ไม่นาน จะต้องมาโดนไอ้พวกมังกรดำนี่เอาชีวิต”
มารตีถอนหายใจพรึด ฟ้าอำไพปิดหนังสือพิมพ์ลง สีหน้าเหนื่อยหน่ายใจยิ่งกว่า
“มังกรดำ”
“เป็นฝีมือของพวกมันอีกแล้ว คนพวกนี้มันชั่วบรมชั่วจริงๆ อยากจะเห็นหน้ามันนัก ตั้งแต่เกิดมาคงไม่มีใครสั่งใครสอน คงเป็นพวกโรคจิตขาดความอบอุ่น”
มารตีด่าร่ายยาว ด่าอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ด่ามาทุกคดี เพราะนี่ไม่ใช่คดีแรกที่เกิดขึ้น พวกที่สลักคำว่ามังกรดำเอาไว้ที่หน้าผากของศพทุกศพที่พวกมันจัด
