“ฟ้า” อย่าใจอ่อนเด็ดขาด เธอบอกตัวเองเช่นนั้น อ้อมแขนนั้น มันไม่ใช่ที่ของเธอ ถึงเธอจะมีกิเลศตันหาเต็มแน่นในตัวก็ตาม เธอก้าวผ่านร่างกายดุจหินของชายหนุ่มไปอย่างไม่ลังเล
“บอกให้มาหา ไม่ใช่ให้หนี” ชายหนุ่มก้าวเท้ารวดเร็วรุกไล่ตามเธอไปอย่างไม่ลดละ เมื่อถึงตัวก็รวบกอดร่างบางเอาไว้ในอ้อมแขน สายลมพัดกระหน่ำรุนแรง กระทบเนื้อกาย จนสะท้านไปถึงหัวใจ
หญิงสาวรู้สึกเหนื่อยล้าหัวใจเหลือเกิน
“ฉันเหมือนคนที่กำลังจะตาย”
เขาฟังเธอด้วยหัวใจสั่นสะท้าน
“และคุณเป็นคนฆ่าฉัน”
“ผมรู้” เขาจะทำอย่างไรดี วินาทีนี้ เขารู้สึกเกลียดตัวเองเข้ากระดูกดำแล้ว “หัวใจของคุณคงบอบช้ำมากเลยใช่ไหม”
“ฉันเพียงแค่รู้สึกผิดหวังเท่านั้น”
“อย่าไปสนคุณปู่คุณย่าของคุณเลยนะ”
“ฉันหมายถึงคุณ”
น้ำตาของเธอตกไหลลงบนหลังมือของชายหนุ่ม ซึ่งประสานอยู่บนหน้าท้องของเธอ เขารู้สึกถึงมัน รู้สึกถึงความเศร้าเสียใจของเธอ น้ำตาเม็ดนั้นทำให้หัวใจของเ
