ครืดดดด
เสียงโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น หญิงสาวทำท่าบอกให้เมธาวินเงียบแล้วหยิบเจ้าเครื่องมือสื่อสารที่กำลังสั่นอย่างเอาเป็นเอาตายมารับสายทันทีเมื่อเห็นว่าเป็นสายเรียกเข้าจากญาณี
"สวัสดีค่ะแม่"
"งานแต่งงานเมื่อคืนเรียบร้อยดีไหมโย"
"เรียบร้อยดีค่ะแม่"
"งั้นก็กลับภูเก็ตเดี๋ยวนี้ เรามีเรื่องต้องคุยกัน"
"มีเรื่องอะไรเหรอคะแม่"
"เรื่องเกี่ยวกับผู้ชายที่ลูกไปแอบตรวจดีเอ็นเอเทียบกับเขาโดยที่ไม่บอกแม่ยังไงล่ะ"
"เอ่อ.. คือแม่คะ โยขอโทษค่ะ ตอนนั้นโยสงสัยจริงๆ แล้วแม่ก็ไม่ยอมบอกทั้งหมด โยเลยแอบไปทำอะไรเอง แม่อย่าโกรธโยนะคะ"
เธอไม่รู้ว่ามารดารู้เรื่องนี้ได้อย่างไร แต่ที่แน่ๆ เธอต้องขอโทษไว้ก่อน
"แม่ผิดเอง แม่จะเล่าทั้งหมดไม่ปกปิดและคงต้องตกลงกันอย่างจริงจังแล้ว ถ้าโยเสร็จจากทางนั้นแล้วรีบกลับมาก็แล้วกัน แค่นี้ล่ะลูก แม่คุยธุระอยู่" ญานีตัดบทแล้วก็วางสายไปเลย
โยธกากะพริบตาปริบๆ แล้วสุดท้ายเธอก็ตัด
