แค้นรักมาเฟีย

บทนำ

เสียงไซเรนรถพยาบาลดังก้องไปทั่วท้องถนนและไม่กี่วินาทีต่อมารถพยาบาลคันนั้นก็แล่นฉิวตรงไปยังโรงพยาบาลเอกชนชั้นนำแห่งหนึ่งอย่างรวดเร็ว...ทว่ามันกลับไม่เร็วเสียเลยในความรู้สึกของชายหนุ่มในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวที่บัดนี้เปียกชุ่มไปด้วยเลือดหญิงสาวร่างบอบบางที่ทอดร่างอยู่บนเตียงโดยไร้สติ ดวงตาสีเขียวมรกตของเขาวาววับไปด้วยหยาดน้ำตา ขณะที่ดวงหน้าหล่อเหลาราวกับรูปสลักซีดเผือดไร้สีเลือดพอๆ กับหญิงสาวบนเตียงนั้น

มือของเขามือกระชับมือเล็กของเธอแน่น...วินาทีนี้เพิ่งรับรู้ว่าเธอตัวเล็ก...และบอบบางมากเพียงไร

ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาทำร้ายเธอมาตลอด โทษทุกอย่างว่ามันคือความผิดของเธอ โยนทุกความเจ็บปวดใส่เธอ กระทำเหมือนเธอเป็นสิ่งของอันไร้ค่าทั้งๆ ที่เขารู้ดีแก่ใจมากที่สุดว่าเธอมีค่ามากเพียงใด หาก ‘ความแค้น’ เพียงอย่างเดียวที่เขากลับมองเห็น แล้วใช้มัน ‘ประหัตถ์ประหาร’ เธออย่างเลือดเย็นทั้งร่างกายและจิตใจ!

ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาก็เหมือนคนโง่งม ทั้งๆ ที่ ‘รัก’ แต่กลับ

‘ทำร้าย’ คนที่รักเพียงเพราะความเข้าใจผิดโง่ๆ นั่น ทว่าพอรู้ความจริงก็ยังหวาดกลัวว่าจะเสียเธอไป เขาถึงได้ยังสวมหน้ากากของความเย็นชา ลอยหน้าลอยตากักขังเธอเอาไว้ราวกับเธอเป็นสมบัติส่วนตัวทั้งๆ ที่รู้ดีว่าไม่มีสิทธิ์

“นานา…”

เขาเรียกชื่อหญิงสาวด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา น้ำเสียงทุ้มนุ่มนั้นเต็มไปด้วยความรู้สึกแสนรักนักหนา หัวใจบีบรัดทุกครั้งที่เห็นว่าลมหายใจของเธอเริ่มจะเบาบางลงทุกที!

เขารักเธอ...ได้ยินไหมว่ารักเธอ! นานาต้องไม่ทิ้งเขาไป ไม่ว่ายังไงเขาก็จะไม่ยอมให้เธอตาย!

‘ดมิทรี มาโควิช’ คิดอย่างดุดัน ให้ลงนรกไปลากวิญญาณเธอกลับมาเขาก็จะทำ ถ้าไอ้หมอเวรตะไลทั้งโรงพยาบาลยื้อชีวิตเธอไม่ได้ เขาก็จะให้พวกมันไม่มีแม้แต่ชีวิตเหมือนกัน!

เอี๊ยด!

เสียงล้อรถเบรกกะทันหันดังลั่น วินาทีต่อมาความชุลมุนก็เกิดขึ้นเมื่อบุรุษพยาบาลลากเตียงคนเจ็บลงจากรถพยาบาล ดมิทรีที่ยัดเยียดตัวเองมากับรถพยาบาลก็วิ่งตามร่างแบบบางที่โชกเลือดไปติดๆ เลือดเธอไหลยังไม่ยอมหยุด และหยดเลือดสีแดงฉานบางส่วนก็หกเปรอะเปื้อนพื้นหินอ่อนพานให้คนมองใจหาย ทว่าชายหนุ่มก็ต้องถูกกีดกันให้รอหน้าห้องฉุกเฉินโดยบุรุษพยาบาลและคนสนิทของเขาที่ตามมาสมทบเพื่อปล่อยให้แพทย์และพยาบาลทำหน้าที่ยื้อชีวิตของหญิงสาว ไม่นานเธอก็ถูกส่งเข้าห้องผ่าตัดด่วนและดมิทรีก็รีบย้ายตัวเองไปรอเธอที่นั่น

ไม่รู้เวลาผ่านไปนานเท่าไร ใครต่อใครต่างแวะเวียนเข้ามาบอกให้เขาไปผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าหรือล้างหน้าล้างตัวก่อนก็ได้เพราะทั้งร่างของชายหนุ่มนั้นเต็มไปด้วยเลือดของชลธิณา กระทั่งคนสนิทที่ตามมาสมทบก็ยังไม่อาจรั้งให้เขาหนีไปจากหน้าห้องผ่าตัดได้ ดมิทรียังคงรั้งรออยู่ ณ ที่ตรงนั้นและเฝ้ามองประตูที่ปิดสนิทด้วยความหวัง

‘นานา…ยอดรัก ลืมตาขึ้นมาเถอะนะ...

ให้โอกาสผมสักครั้ง...ให้ผมได้แก้ตัว...ได้โปรด ให้ไอ้โง่อย่างผมได้แก้ตัวเถอะ...’

ชายหนุ่มพร่ำพูดกับตนเองอยู่ตลอดเวลา ไม่สนใจว่าเขาจะเป็นที่จับตามองเพราะร่างโชกเลือดก็ตามที กระทั่งประตูห้องผ่าตัดเปิดออก และศัลยแพทย์มือดีที่สุดในลาสเวกัสซึ่งถูกตามตัวให้มาทำการ ‘ยื้อชีวิต’ คุณผู้หญิงที่ดูก็รู้ว่ามีความสำคัญต่อ ‘หัวใจ’ ของนายใหญ่แห่งมาโควิช

มากเพียงใดกลับมีสีหน้าแสดงถึงความเสียใจและกลัดกลุ้มให้คนมองใจหาย

“หมอเสียใจด้วยนะครับ...”

“หมอ…”และคำพูดแรกของศัลยแพทย์วัยกลางคนก็แทบจะทำให้ดมิทรีแทบจะหัวใจหยุดเต้น ดวงหน้าเผือดขาวไร้สีเลือด

“คุณผู้หญิงปลอดภัย...” วินาทีที่หมอพูดเช่นนั้นหัวใจที่หัวใจของ

ดมิทรีที่คิดว่าหยุดเต้นไปแล้วกลับพลันเต้นแรง คนที่ไม่เคยศรัทธาใน

พระเจ้ากลับเริ่มพร่ำขอบคุณพระผู้เป็นเจ้าในใจที่ไม่พรากเธอไปจากเขา ทว่าคำพูดต่อมาของศัลยแพทย์วัยกลางคนกลับกระชากสติและความรู้สึกของชายหนุ่มให้ดำดิ่งอีกครั้งอีกครั้ง “แต่…หมอเสียใจด้วยนะครับ คุณผู้หญิงเธอแท้งแล้ว...”

ดมิทรีชะงักค้าง ใบหน้าของเขาซีดเผือดไร้สีเลือด

แท้ง?

…เธอท้อง...ลูกของเขา?

“โอ้…พระเจ้า! ไม่! มันไม่จริงใช่ไหม?!”

วินาทีนั้น...หยาดน้ำตาของชายหนุ่มผู้มีฉายา ‘มาเฟียไร้หัวใจ’ ก็ไหลรินลงมาพร้อมกับที่สองเข่าทรุดลงกับพื้นหินอ่อนราวคนไร้เรี่ยวแรง!

พร้อมกันนั้นคนของดมิทรีก็ต้องวิ่งพล่านเพราะคิดว่านายใหญ่ของตนเองกำลังตกอยู่ในอันตราย ขณะที่ดมิทรีได้แต่ทรุดลงกับพื้นด้วยท่าทีของคนหัวใจสลาย

เธอท้อง...ท้องอย่างนั้นเหรอ

แล้วตอนนี้ เขาต้องมาเสียลูกไปพร้อมกับที่เพิ่งรู้ว่าเธอตั้งท้องนี่นะ...

ชายหนุ่มน้ำตาไหล ก่อนจะเริ่มอาละวาดอย่างบ้าคลั่งเพื่อระบายความเจ็บปวดเมื่อความจริงกำลังทิ่มแทงเขาว่าคนที่ทำให้ชลธิณาเป็นอย่างนี้และต้องเสียลูกไปอย่างนี้ก็คือเขาเอง

เป็นเขาเองที่ฆ่าลูกตัวเอง!