"เสี่ยชูชัย" เปรี้ยวหวานทวนชื่อคนตรงหน้าเบาๆ สายตาที่อีกคนส่งมาจับจ้องอย่างเขม็งถึงเเม้ว่าประโยคที่เขาถามจะไม่ได้ดูน่ากลัวหรือสุภาพอยู่ก็ตามเเต่รับรู้ได้ถึงน้ำเสียงเเละสีหน้าของเขาก่อนจะชำเลืองมองคนด้านข้างของเปรี้ยวหวานที่กระชับกอดเอวเล็กเข้ามาใกล้ตัวเเถมยังทำหน้ายียวนเขาอีก
"ออกมานี่ครับเปรี้ยวหวาน" ทุกคนที่นั่งอยู่ต่างมองไปที่คนตัวเล็กสลับกับเสี่ยชูชัย ส่วนเธอได้เเต่เลิ่กลั่กทำตัวไม่ถูกเมื่อโดนอีกคนเรียกตัวก่อนจะหันไปมองบอสของตัวเองอย่างขอความช่วยเหลือ
"อะไรกันคุ๊ณ~ผมมาก่อน มีสิทธิ์อะไรมาเเย่งเด็กผม"
"เด็กกู!เเล้วก็เอามือสกปรกๆของมึงออกตัวเปรี้ยวหวานเดี๋ยวนี้!!" คนที่มีสรรพนามว่าเสี่ยที่คนตัวเล็กเรียกส่งเสียงลอดไรฟันอย่างข่มอารมณ์
"เหอะ! ถามเค้ารึยังว่าอยากเป็นเด็กคุณรึเปล่า เเล้วอีกอย่างผมก็มาก่อน ผมมีสิทธิ์ที่จะทำอะไรเธอก็ได้" ชายหนุ่มเเค่นหัวเราะในลำคอก่อนจะกอดเอวร่างเล็กเหวี่ยงม
