ซูหนี่เมื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่เสร็จ เห็นบิดากับมารดานางก็เริ่มจะแสดงบทโศกเรียกร้องความสนใจทันที แต่มิได้ดูใบหน้าของพี่ชายทั้งสามที่มองมาทางน้องสาวอย่างเห็นใจ
เพราะหลังจากนี้นางคงถูกท่านแม่ลงโทษอีกแล้ว เรื่องที่นางวิ่งโดยมิดูทาง
“ไม่ต้องทำหน้าเช่นนั้น แม่รู้เรื่องหมดแล้ว” ซินหยานเอ่ยปากก่อนที่หยางอ๋องจะเอื้อมมือไปอุ้มบุตรสาวมานั่งที่ตักเพื่อปลอบนาง
“แต่เขาขวางทางลูกนะเจ้าค่ะ” ซูหนี่เม้มปากแน่นอย่างไม่ยอม ผู้ใดให้เจ้าเด็กคนนั้นมาขวางทางนางเล่า
“เซี่ยซูหนี่” ซูหนี่สะดุ้งโหยง เพรราะเมื่อใดที่มารดาเรียกนามเต็มของนาง เมื่อนั้นนางต้องรู้ตัวว่ามารดาไม่พอใจเสียแล้ว
ซูหนี่ก้มหน้าลงอย่างน้อยใจ ก่อนจะเดินไปนั่งลงข้างมารดาอย่างรู้ความ พี่ชายฝาแฝดทั้งสามได้แต่ส่งสายตาเห็นใจให้น้องสาว หากพวกเขาออกปากช่วยเหลือนางคงได้โดนไปด้วย
“หยานหยาน หนี่เออร์ยังเล็กนัก” หยางอ๋องอดจะสงสารบุตรสาวที่เป็นดั่งไข่ม
