บทที่ 43
เซร์คิโอยิ้มไม่ตอบ เขาลุกขึ้นนั่งพร้อมๆ กับดึงร่างอรชรของแก้วกัลยาขึ้นไปนั่งคร่อมตักแกร่ง หญิงสาวพยายามขัดขืนแต่ยิ่งต่อต้านก็ยิ่งเหมือนจุดไฟปรารถนาในกายของตนเองให้ลุกโชนมากขึ้น เลือดสาวรุ่มร้อนขึ้นมาตั้งแต่ประสานสายตากับผู้ชายตาสีน้ำเงินจัดอย่างเซร์คิโอที่หน้าประตูแล้ว
หล่อนไม่เคยต้านทานเสน่ห์ของเขาได้เลยแม้แต่ครั้งเดียว แค่ได้อยู่ใกล้ๆ เท่านั้นสมองของหล่อนก็หยุดสั่งการ หัวใจเต้นแรงเร็ว เนื้อตัวอ่อนระทวยจนแทบจะกลายเป็นช็อกโกแลตเหลวๆ เสียอย่างงั้น
หญิงสาวพยายามแข็งใจสุดๆ แต่ก็ล้มเหลวไม่เป็นท่าเช่นเดิมเมื่อคนตัวโตทาบริมฝีปากร้อนระอุลงมา และมันก็น่าละอายนักที่หล่อนหน้าด้านพอที่จะเผยอรับทันควัน จูบตอบเขาด้วยความหิวกระหายไม่แพ้กัน เนิ่นนานกว่าที่จุมพิตดุเดือดจะสิ้นสุดลงพร้อมๆ กับปากบวมช้ำของหล่อน
“เธอก็ต้องการฉันเหมือนกันนั่นแหละแก้วกัลยา” เขากระซิบชิดปากบวมช้ำของหล่อน หญิงสาวได้ส
