คุณอาขา อย่าทำหนู

wife เมีย

ติณภพรีบวิ่งลงบันไดไปชั้นล่าง คนตัวสูงเดินลิ่วไปที่ประตูบ้าน เท้าถึงกับชะงักเมื่อนึกขึ้นได้ว่าตนเองลืมฉีดน้ำหอม เสียงจิ๊ปากอย่างอารมณ์เสีย แต่ก็วิ่งขึ้นชั้นสองตรงไปที่ห้องนอน ฉีดน้ำหอมสองฟื้ดที่ซอกคอ ยืนสำรวจความเรียบร้อยหน้ากระจกอยู่พักหนึ่ง

หากไม่ได้เข้าข้างตัวเองมากเกินไป เงาสะท้อนในกระจกถือว่าหล่อเหลาสมบูรณ์แบบ กล้ามเนื้อแน่นสวยทั่วเรือนร่าง คิ้วเข้มเฉียงถูกตกแต่งอย่างเข้ารูป รับกับดวงตายาวรี ผิวเนียนละเอียด จมูกโด่งคม ริมฝีปากหยักได้รูปสีชมพูระเรื่อ

"หล่อเฟี้ยวแถมยังอายุปูนนี้ จะให้เด็กมาอวดดีใส่ได้ไง พ่อจะจับขยี้ให้ขาสั่น" ติณภพนึกถึงเสียงหวานโทรมายั่วทางโทรศัพท์

คำว่า hubby มีความหมายว่า husband หรือคำว่าสามีในภาษาอังกฤษ ซึ่งก็หมายถึงคำว่าผัวนั่นแหละ เด็กยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมอย่างนิดารู้รึเปล่าว่าผัวเมียเขาชอบทำอะไรกัน

ติณภพใจเต้นรัว หน้าหล่อเหลาแดงขึ้นมาอย่างไร้สาเหตุ ความรู้สึกแปลก ๆ จู่โจมในห้วงอารมณ์ ชายหนุ่มอายุเกินสามสิบอย่างเขาไม่ควรต้องมาหวั่นไหวกับคำพูดหยอกเย้าจากปากเด็กเพิ่งโต

เขารู้ว่าเธออาจจะพูดเล่น แต่คำพูดบางคำมันทำให้คนฟังคิดจริง

ชายหนุ่มเดินลิ่วไปที่ประตูบ้าน สวมรองเท้าแตะแล้วเดินฉับ ๆ ไปบ้านของคนตัวเล็ก ติณภพกระโดดชะเง้อคอดูเธอข้างกำแพง ยัยตัวแสบหายไปจากสวนข้างห้องนอนเธอแล้ว เขาเดินเลียบมาตามกำแพงบ้านที่มีต้นตีนตุ๊กแกขึ้นอยู่อย่างหนาแน่นจนกลายเป็นกำแพงสีเขียว ยิ่งถึงรั้วหน้าบ้านนิดายิ่งใจเต้น

"บ้าฉิบ เคยมาที่นี่กี่ร้อยครั้งแล้ว จะตื่นเต้นทำไมวะ"

หนุ่มวัยอาได้แต่ก่นด่าตัวเองในใจ แต่ทุกครั้งที่แวะเวียนมาที่บ้านนิดา เขามาในฐานะอาข้างบ้าน ฐานะเพื่อนบ้านคนสนิท ไม่ได้ถูกเชิญให้มาเป็น hubby ที่แปลว่าผัว คนถูกเชิญมาขยี้ก็ต้องใจเต้นรัวเป็นธรรมดา

ติณภพยืนเม้มปากอยู่ครู่หนึ่ง ใจสั่นเมื่อเอื้อมมือไปกดกริ่งหน้าบ้านนิดา

ปิ๊ง ป่อง เสียงกดกริ่งหน้าบ้านดังขึ้น บ้านนิดาไม่มีแม่บ้าน มีคนมาทำความสะอาดเพียงสัปดาห์ละสองครั้งไม่ได้อยู่ประจำ นั่นหมายถึงวันนี้เธออยู่คนเดียว

ภาพชุดนอนสีขาวสุดยั่วผุดขึ้นมาในหัว ยิ่งตอนเธอก้มลงจนเห็นสองเต้าขาวอวบใต้เสื้อนอนบางเบา ยิ่งทำให้เขาร้อนผ่าวไปทั้งตัว

'อาติณอายุสามสิบแล้วนะคะ สุขสันต์วันเกิดค่ะ hubby' เสียงหวานหยอกเย้ากึ่งล้อเลียนผุดขึ้นอีกครั้ง

"ทำไม? คนอายุสามสิบแล้วจะทำไม ยังไม่แก่สักหน่อย" ติณภพรู้สึกเสียเซลฟ์เล็กน้อย

รออยู่ราวสามนาทีก็ยังไม่มีวี่แววว่าคนดื้อข้างในจะออกมาเปิดประตู ติณภพกดกริ่งอีกครั้ง ยืนเกาะรั้วเรียกนิดาอยู่หน้าบ้านเหมือนคนสิ้นหวัง

"นิดา เปิดประตูหน่อย"

"อยากเข้ามาก็เปิดเองสิคะ หนูไม่ได้ล็อคประตูหน้ารั้วค่ะอา" เสียงหวานตะโกนตอบมาจากในบ้าน

อาติณเปิดประตูเข้ามาเองโดยที่เจ้าของบ้านตะโกนบอกว่าให้เข้ามาได้ หนอย! เด็กแสบทำอะไรอยู่นะ ติณภพสูดหายใจเข้าลึก เตรียมตัวเตรียมใจรับความยั่วระดับสึนามิสาดกระหน่ำ ถ้าเขาเปิดประตูเข้าไปเจอเธอใส่ชุดนอนสีขาวบางหวิวนั่น เขาควรทำหน้าอย่างไรดี

"บัดซบ ลืมใส่กางเกงในด้วย" เสียงพึมพำ เตรียมใจว่าถ้าเห็นอะไรยั่ว ๆ บางสิ่งกลางลำตัวอาจแข็งชันให้ได้อาย กางเกงขาสั้นสีฟ้าเข้มไม่ได้หนามาก หากเกิดอารมณ์ขึ้นมาคงสังเกตได้ง่ายผ่านผิวผ้า

ติณภพบอกตัวเองให้หนักแน่นเข้าไว้ ไม่เข้าใจว่าการพาตัวเองถ่อสังขารมาถึงบ้านเธอตั้งแต่เช้าตรู่ มาเพื่อขยี้สั่งสอนเด็กสาวหรือมาทำอะไรกันแน่ รู้แต่ว่าเธอบอกให้มาเขาก็มา

"นิดา ทำอะไรอยู่" ติณภพเคาะประตูหน้าบ้านทำจากไม้สีขาวบานใหญ่แนวยุโรป

"อาติณเปิดเข้ามาเลยค่ะ" เธออนุญาตให้เขาเข้าไปข้างใน

ติณภพเปิดประตูเข้าไปเอง ลุ้นระทึกว่าจะเจอเธอในสภาพไหน คนปากดีที่บอกให้เขามาเป็น hubby เธอจะสวมไอ้ชุดนอนยั่วเยนั่นอยู่รึเปล่า ติณภพนับหนึ่งถึงสิบ หนึ่งถึงยี่สิบ หนึ่งถึงร้อยแล้วเดินตามเสียงกุกกักเหมือนเธอกำลังทำอาหารอยู่ในครัว

"อาติณมาถึงแล้วเหรอคะ นิดาทำอาหารเช้าพอดี ทานด้วยกันนะ"

"นิดาอยู่ตรงไหน จะมาเล่นซ่อนแอบทำไมคะ ออกมาสิ" เขาหันซ้ายหันขวา ไม่เห็นคนตัวเล็กอยู่ในครัว มีเพียงอาหารสองจานจัดไว้อย่างสวยงาม เบคอนทอดกรอบกำลังดี ไข่ดาว หมูแฮม และแซนด์วิชทูน่าวางในถาดรองกระดาษลายสก็อต กาแฟสดหอมกรุ่นจากเครื่องชงกาแฟราคาหลักแสน วางเคียงกับน้ำส้มคั้นสด ตัวเธอจัดอาหารไว้อย่างน่ากิน แต่เจ้าของบ้านกลับอยู่มุมไหนก็ไม่ทราบ

"แป๊บนะอาติณ หนูสวมเสื้อคลุมอยู่ อานั่งที่โต๊ะอาหารก่อนเลย นิดาทำเผื่อจานนึงแล้ว" เสียงเธอตะโกนออกมาจากแพนทรี่ครัวด้านหลัง

ร่างสูงนั่งลงบนเก้าอี้มองอาหารในจานบนโต๊ะหินอ่อนจากอิตาลี อาหารน่ากินมาก ติณภพเริ่มหิวแล้วเหมือนกัน

อาติณนั่งอย่างสบายอารมณ์เหมือนบ้านตัวเอง เขามาบ่อยจนชิน รู้ว่าอะไรวางตรงไหน จานชามช้อนส้อมวางชั้นไหนบ้าง ระหว่างรอก็เดินไปเปิดลิ้นชักชั้นที่สอง หยิบช้อนกาแฟสแตนเลสเนื้อดีออกมาคนกาแฟในแก้ว เขานั่งดื่มกาแฟรอนิดา

"ไหนบอกให้มาเป็น hubby หลอกให้มานั่ง lonely อยู่คนเดียวนี่หว่า"

พักหนึ่งคนสวยวัยใสเดินออกมาในชุดคลุม ติณภพที่กำลังดื่มกาแฟอยู่ถึงกับเกือบสำลักกาแฟพรวดออกมา

นิดาเดินออกมาในชุดคลุมไดโนเสาร์ เห็นเพียงใบหน้าสวยเฉี่ยวปนเซ็กซี่เท่านั้นที่โผล่พ้นไอ้ชุดประหลาดนั่น ส่วนร่างกายอันสุดฮอทของเธออยู่ใต้ชุดคลุมสีเขียว

"เฮ้ย นั่นมันชุดอะไรน่ะ" อาติณหัวเราะร่วน

"อะไรคะ หัวเราะทำไม ก็อาบอกให้หนูสวมชุดคลุม จะเอาอะไรอีกล่ะ"

"หนูไม่มีชุดคลุมแบบอื่นเหรอคะ" ติณภพมองคนตัวเล็กเดินมานั่งฝั่งตรงข้าม

"ชุดเนี้ยะ มันมิดชิดสุดละค่ะ"

"ไหนบอกให้อามาเป็น hubby ชุดหนาแบบนี้อาถอดไม่ไหวหรอก" อาติณยิ้มล้อเลียน

"ก็อาบอกให้หนูสวมชุดคลุม บอกให้ระวังตัวจากสายตาผู้ชายทั่ว ๆ ไป"

"ก็อาบอกแล้วไงว่าอาก็เป็นอา ไม่ใช่ผู้ชายทั่วไป"

"แล้วชุดคลุมหนูมันไม่สวยตรงไหนล่ะ"

"โอเคค่ะ สวยก็สวย" ชายหนุ่มกลั้นขำ พยายามไม่หัวเราะออกมา

สิ่งที่คิดกับสิ่งที่เห็นช่างแตกต่างกันเสียจริง เธอก็ยังเป็นเด็กคนหนึ่งที่กล้าเดินออกมาในชุดคลุมไดโนเสาร์ ไอ้ชุดสุดยั่วในจินตนาการคงต้องพักก่อน ชุดตลก ๆ ของเธอมันทำให้เขานั่งรับประทานอาหารเช้าอย่างอารมณ์ดี ส่วนนิดาก็นั่งใช้ส้อมจ้วงอาหารเช้าในชุดไดโนเสาร์นั่นแหละ

"ไม่ร้อนเหรอคะ ชุดคลุมหนูหนาขนาดนั้น"

"ไม่ค่ะ หนูเปิดแอร์สิบหกองศา อาไม่ต้องห่วง"

"อาหารอร่อยดี"

"ก็ต้องอร่อยอยู่ละ เพราะคนทำสวย" เธอใช้มีดส้อมตัดเบคอนแล้วเงยหน้าขึ้นมายิ้มให้

"กาแฟก็อร่อย รู้ใจอาว่าใส่น้ำตาลแค่ช้อนเดียว"

"ก็อาบอกว่ากำลังปั้นซิกแพค"

"แล้วอยากดูรึเปล่าล่ะ" ติณภพเสนอ

"อย่ามาโชว์นะ หนูไม่อยากใจแตก" นิดาก้มหน้า

ติณภพยืนขึ้นจากเก้าอี้ ถลกเสื้อยืดขึ้นถึงใต้ราวนม เผยให้เห็นลอนหน้าท้องแกร่งแน่นเรียงสวยทั้งหกลูก

เด็กสาวเงยหน้าขึ้นมา เบคอนแทบติดคอเมื่อเห็นคุณอาสุดฮอททำอะไรห่าม ๆ ที่โต๊ะอาหาร

"ว๊าย อาติณ จะมารื้อเสื้ออะไรแถวนี้" นิดาตวัดสายตามองแวบหนึ่งแล้วก้มหน้ากินอาหารต่อ ใจดวงน้อยเต้นโครมคราม ปฏิเสธไม่ได้ว่าคุณอาข้างบ้านเซ็กซี่เป็นบ้าเลย

"เผื่อคนปากดีจะอยากได้อาเป็น hubby"

"หนู...ก็แหย่อาติณไปงั้นแหละ"

"แล้วอยากได้อาจริงรึเปล่าล่ะ" ติณภพมองเธอนิ่ง สายตาของเขาถามอย่างจริงจัง

"ถ้าอยากได้จริงๆ ล่ะคะ อากล้าทำหนูรึเปล่า" นิดาเงยหน้าขึ้นสบตาเขา เธอไม่หลบตา ปากอิ่มตึงเคี้ยวอาหารช้า ๆ อย่างยั่วยวน

ติณภพรู้สึกหน้าร้อนผ่าว ในที่สุดเขาก็กล่าวออกมาก่อนหน้าจะแดงลามถึงใบหู

"อาไม่ผสมพันธุ์กับไดโนเสาร์หรอกค่ะ อาคงไม่จับไดโนเสาร์มาทำเมีย" ติณภพหัวเราะขึ้นมาด้วยน้ำเสียงล้อเลียนเธอ

"อาติณ! อ่ะ" นิดาหน้างอ ใช้ส้อมจ้วงตักอาหารในจานกินอย่างบ้าคลั่ง

สาวน้อยในชุดไดโนเสาร์กำลังชั่งใจ เธอคิดว่าจะถอดไอ้ชุดคลุมนั่นต่อหน้าเขาเลยดีกว่า ดูซิว่าอาติณจะทนได้กี่น้ำกัน ทนไม่ไหวจะได้จับเธอทำเมียทันที ใครจะแน่กว่าใคร