bomb ระเบิด

2064 Words

ขณะที่กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกันอย่างได้ที่ มีบางคนปีนรั้วอย่างขะมักเขม้นเข้ามาในบริเวณบ้าน หากจะเรียกว่าบุกรุกยามวิกาลก็อาจจะได้เพราะท้องฟ้าเริ่มมืดค่ำไร้แสงสว่าง ดวงอาทิตย์ลาลับจากขอบฟ้าเหมือนกับความหวังของติณภพที่เริ่มหรี่ลงทุกขณะ เมื่อได้เห็นรถแฟนนิดาจอดอยู่ในโรงรถ เป็นคำตอบแทนทุกคำถามว่าทำไมเธอถึงไม่ไลน์มา การรอแชทใครบางคนทั้งวันทำให้เราหงุดหงิดแทบตาย เธออยู่กับแฟนเธอ แล้วเขาล่ะ มายืนทำอะไรตรงนี้ ติณภพมองจานคอหมูย่างในมือ มองรถปอร์เช่รวมชุดแต่งราคาแปดหลักของไอ้เด็กบอม สลับกับมองประตูบานใหญ่สีขาว อยากวิ่งเข้าไปถีบประตูแล้วบุกเข้าไปในบ้าน สิ่งที่เขาทำได้มีเพียงการถามตัวเองว่ามาทำไม? คำถามพร้อมกับเครื่องหมาย question mark ผุดขึ้นบนหัวติณภพ การที่เธออยู่กับแฟนในวันหยุดมันถูกต้องแล้วไม่ใช่เหรอ คำตอบในหัวคือตอบว่าถูกต้อง สถานะของติณภพกับนิดาคือสถานะ ‘เพื่อนบ้าน’ ที่ดีต่อกัน “ไอ้ติณ มึงปีนบ้านน้องเข้าไปทำอะไรวะ” เสียงเพลิงตะโกนมาจากชั้นสองบ้านติณภพ ทุกคนกำลังทำหน้าสงสัยเมื่อเห็นเพื่อนรักปีนรั้วไปบ้านข้าง ๆ ดูเหมือนโจรที่อยากเข้าไปขโมยของมากกว่า “เอาคอหมูย่างไปส่งนิดา” ติณภพตะโกนตอบขึ้นมาจากรั้วฝั่งบ้านนิดา สถาปนิกหนุ่มยืนอยู่ในรั้วฝั่งบ้านนิดาโดยการปีนบันไดสแตนเลส (ของเขาเอง) เข้ามาในบ้านเด็กสาว เมื่อเห็นรถแฟนนิดาอยู่ในบ้าน ใจไว เท้าไวเท่าความคิด ติณภพก็ถ่อสังขารปีนรั้วมาทันที กว่าจะได้สติก็เห็นตัวเองยืนอยู่ในรั้วของบ้านข้าง ๆ “มันถามน้องเขาแล้วเหรอว่าเขาอยากจะกิน” ฮ่องเต้ขมวดคิ้ว ยืนเท้าสะเอวมองลงไปเห็นติณภพยืนถือจานใส่คอหมูย่าง ติณภพทำท่าทางเก้ ๆ กัง ๆ ยังไม่ยอมเข้าไปเคาะประตูบ้านเธอ “น้องคงไม่ได้อยากจะกิน แต่มันอยากจะไปขัดคอสองคนนั้นจู๋จี๋กัน” “เขาจะจู๋จี๋ หรือจี๋จู๋กันมันก็เรื่องของเขารึเปล่า คนนอกไปยืนอะไรตรงนั้นวะ” “ลำบากปีนรั้วอีก อะไรของมัน” การยืนอยู่ตรงนั้นไม่ใช่ไม่กล้าเข้าไป แต่มันเป็นคำถามว่ามาทำไม มาทำอะไร แล้วทำไปเพื่ออะไร ส่วนเพื่อนที่ยืนอยู่บนระเบียงกว้างชั้นสองได้แต่วางมือจากโต๊ะพูลแล้วมายืนส่งกำลังใจให้เพื่อนรัก ติณภพถอนหายใจออกมาเฮือกหนึ่ง ยืนคอตกแล้วทำท่าจะปีนบันไดกลับ แม้เขาสาระแนมาพบเธอ ก็ไม่ได้หมายความว่าวันอื่นเธอจะเลิกกับแฟน หากครั้งหน้านิดาไปไหนมาไหนกับแฟน เขาคงห้ามไม่ได้หรอก คิดได้แบบนั้นจึงทำท่าจะปีนบันไดข้ามรั้วกลับบ้านตัวเอง คนที่ไม่มีใจ ไม่ว่าจะพยายามขัดขวางอย่างไร เขาก็ไปกับคนของหัวใจอยู่ดี เห็นชัดว่าวันนี้นิดาเลือกเด็กบอม เธอไม่ได้แชทหาเขาแม้แต่ข้อความเดียว ปล่อยให้ติณภพรอแชทเป็นวัน ๆ การที่เขาไม่ส่งข้อความไปหาเธอ ก็เพียงอยากรู้ว่าเธอจะคิดอย่างไร จะส่งข้อความมาหาเขาหรือไม่ คนไม่ง่ายได้แต่ยืนถอนหายใจเฮือกใหญ่ บางครั้งการปล่อยให้เธอใช้ชีวิตวัยรุ่นกับเด็กวัยไล่เลี่ยกันอย่างบอม อาจดีกว่าคบคนวัยต่างกันเป็นสิบปีอย่างเขา สถาปนิกหนุ่มก้าวเท้าขึ้นบันไดขั้นที่หนึ่ง คิดได้ว่าตัวเองควรปีนกลับ ส่วนคอหมูย่างในจานเป็นเพียงข้ออ้างมาพบนิดาเท่านั้น เขาจำได้ดีว่านิดาชอบกินคอหมูย่างจิ้มแจ่ว “หยุด...มึงปีนลงไปแล้ว มึงห้ามปีนกลับมา ไปหาน้องสิ อย่าปอดแหก” เพื่อนตะโกนลงมาจากชั้นสอง เพื่อนทั้งกลุ่มโบกมือไล่ติณภพให้เข้าไปพบนิดาในบ้าน ไม่ว่าจะในฐานะก้างขวางคอหรืออะไรก็ตาม หากความรู้สึกแรกบอกให้คนเราทำอะไร ก็จงทำตามหัวใจและความรู้สึกบอก ติณภพแหงนหน้ามองเพื่อน เขายิ้มออกมาครั้งหนึ่ง แล้วเดินกลับไปที่ประตูบ้านนิดา ก้าวขาขึ้นไปบนเทอร์เรซแต่ยังหยุดยืนอยู่ที่หน้าประตูไม้สีขาวบานใหญ่ ในครัวโมเดิร์นบ้านนิดา บอมกำลังนัวเนียกับนิดาอยู่บนไอร์แลนด์ครัว เรื่องความรักความรู้สึกก็เรื่องหนึ่ง เรื่องอารมณ์ทางเพศก็อีกเรื่องหนึ่ง บอมเอาอารมณ์ทั้งสองอย่างมารวมกัน รักกับใคร่ รวมเป็นรักใคร่ หากขาดคำใดคำหนึ่งไปคงไม่ใช่ความรัก หากเรารักใครสักคนเรา ต้องใคร่กระสันในตัวเขาไม่รู้จักอิ่มเอม แบบไม่อยากได้จากใครอื่น ความรู้สึกของบอมก็เช่นกัน กับนิดาเรียกว่าทั้งรักทั้งหลงทั้งใคร่ ผสานผสมจนเด็กหนุ่มจมดิ่งลงไปในทะเลแห่งอารมณ์ สองปากดูดดุนกัน แลกเปลี่ยนลมหายใจ ริมฝีปากหยักบดเคล้าริมฝีปากนุ่มอย่างซาบซ่าน มือใหญ่สอดเข้าเคล้นหน้าอกเธอ นิ้วกลางกับนิ้วชี้บีบขยี้บนปลายยอดถันสีชมพูที่กำลังชูชัน ร่างระทวยในอ้อมกอดทำให้บอมเบียดกายเข้าหาเธอจนแทบหลอมรวม เสื้อแจ็คเก็ตราคาแพงที่สวมมาต้องถอดขว้างทิ้ง ความร้อนไม่ใช่มาจากอากาศภายนอก แต่เป็นความร้อนรุ่มในกายที่กำลังเดือดปะทุ “นิดา พี่ไม่ไหวแล้วนะ ปวดไปหมดแล้ว” “พี่บอมขา ในครัวมันไม่ได้นะ” นิดาดันแผ่นอกเขาออกห่างอีกนิด ไอร้อนจากร่างพี่บอมทำเธอร้อนรุ่ม ทั้งกลิ่นน้ำหอมผสานกลิ่นบุหรี่บาง ๆ หน้าหล่อเหลา ผิวเนียนละเอียดกำลังจูบไซ้ไปบนสองแก้มเรื่อยมาจุมพิตแผ่วเบาบนริมฝีปาก เธอไม่ปฏิเสธว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่มีความต้องการทางเพศสูง แต่นิดายั้งใจไว้ก่อน เพราะอยากดูพฤติกรรมแฟนหนุ่ม เขาน่ารัก ใส่ใจทุกเรื่อง ตลอดเกือบหนึ่งปีที่ผ่านมา นิดาถือว่าบอมผ่านการประเมิน หัวใจดวงน้อยสั่นไหวอย่างรุนแรง เธอจ้องตากับแฟนหนุ่ม ลมหายใจหอบกระเส่าของบอมทำให้นิดารู้ว่าเขาพลุ่งพล่านจนระงับไม่ไหวแล้ว “ไปโรงแรมกันดีกว่า คืนแรกของเราต้องไม่ใช่ในครัวสิ หาเตียงดี ๆ นอนกอดกันนะครับ นะ นะ ที่รักของพี่” บอมปัดผมออกจากใบหน้าสวยเฉี่ยวที่กำลังแดงก่ำ “หนูหิวนี่คะ” นิดาบอกว่าหิวซึ่งหมายถึงหิวข้าว เธอเริ่มท้องร้องเพราะทั้งวันกินอะไรแทบไม่ลง มันเป็นเพราะ ‘เขา’ คนนั้น คนที่เธอเรียกว่าอา มาชิมเธอทั้งตัวแล้วหาย (หัว) ไปทั้งวัน “พี่ก็หิวหนู” บอมจู่โจมนิดาอีกครั้ง จุมพิตที่บดลงมาจากปากคนตัวสูงทำให้เธอเกร็งไปทั้งร่าง การสอดลิ้นเข้ามาอย่างเร่าร้อนทำให้นิดาเริ่มแฉะ มือเรียวดันแผงอกแฟนหนุ่มออกห่าง เธอเม้มปากไว้แน่น อารมณ์กำลังตีกันในหัว นิดานึกถึงสัมผัสของคุณอาข้างบ้าน แม้ขัดขืนขนาดไหนแต่เรียวแรงก็ค่อย ๆ เหือดหายเมื่อบอมใช้มือแข็งแรงบีบกลีบปากเธออ้าออกแล้วสอดลิ้นเข้ามาอีกครั้ง ทั้งปากทั้งลมหายใจบดเคล้ากันอยู่พักหนึ่ง บอมถอนปากออกแต่มือหนึ่งกลับบีบคลึงอยู่บนบั้นท้ายงอนเด้ง “นิดาจับดูสินค้าก่อนสิ” บอมเลื่อนมือนิดามากุมตรงแท่งแข็งใต้กางเกง “พี่บอม ไม่นะ ไม่เอา” มือนิดาถูกมือบอมทาบทับไว้แล้วกดมือเธอขยุ้มเบา ๆ ไปบนอาวุธคู่กายของเขา “ใหญ่ถูกใจรึเปล่า” นิดาหน้าแดงหูแดง สิ่งแข็งกร้าวใต้กางเกงพี่บอมเรียกว่าใหญ่ล้นมือ “หนูเขินนะพี่บอม” “เขินทำไม คนจะเอากันไม่ต้องเขิน” “ก็บอกว่ายังก่อน ยังไม่เอา” บอมจูบซอกคอขาวเนียนเม้มติ่งหูเธอเบา ๆ “จับซิกแพคพี่ดูก่อน โคตรแน่น เอวดี กล้ามใหญ่ โยกได้นานเกินสามสิบนาที พี่รับรอง” บอมล่อลวงนิดา ดึงอีกมือของเธอมาลูบไล้บนลอนหน้าท้องใต้เสื้อยืดสีขาว “งือ....หนูหน้าแดงไปหมดแล้วนะ พี่บอมอย่ายั่วสิ” “ก็หนูน่าเอานี่นา อยากเอากับแฟนมันผิดตรงไหนครับ ถ้าอยากเอากับคนที่ไม่ใช่แฟนสิผิด” นิดาถึงกับชะงัก รู้สึกเหมือนประโยคนั้นตำใจเธออย่างจัง เป็นนิดาที่รู้สึกเหมือนถูกน้ำผสมน้ำแข็งสาดหน้าในวันสงกรานต์ “เป็นอะไรไป พี่ไม่เคยยุ่งกับใครเลยนะ” บอมเห็นนิดาทำหน้าแปลก ๆ “พี่ขอได้มั้ยนิดา พี่ขอ” “ถ้ามีอะไรกันแล้วจะเป็นยังไงต่อล่ะ พี่บอมจะใส่ใจหนูเหมือนเดิมรึเปล่า” นิดากลืนน้ำลาย ปากเธอแห้งผาก แทบหายใจไม่ออกเพราะบอมซุกไซ้ซอกคอเธออยู่ “ไม่เหมือนเดิมหรอก” บอมตอบออกมา ปากงึมงำอยู่บนซอกคอนิดา “ผู้ชายก็แบบนี้แหละ” “ก็ใส่ใจมากกว่าเดิม หลงมากกว่าเดิม แล้วพี่บอมจะเอาหนูบ่อย ๆ พี่สัญญา” นิดาอึ้งกับคำว่าเอาหนูบ่อย ๆ พี่สัญญา นั่นคือคำสัญญาที่เธออยากจะได้เหรอ? “ไม่ได้อยากถูกรักบ่อย ๆ หรอกนะ นิดาไม่ได้หื่นขนาดนั้นซะหน่อย” นิดาเอามือเล็กทุบไปบนหน้าอกบอมด้วยความเขินอาย “นิดาไม่ต้องทำอะไรเลย แค่นอนเฉย ๆ ก็เสร็จจนเหนื่อยแล้ว นอกนั้นพี่ทำให้ พี่มันเด็ดแต่พี่ไม่เผ็ด เพราะเผ็ดมากเดี๋ยวเด็กกินไม่ได้” บอมยังรุกนิดาต่อ แพรวพราวทั้งสายตาและวาจา “แต่ว่า...อื้ม...” นิดาพูดยังไม่จบก็ถูกจูบอย่างร้อนแรงอีกครั้ง ต้นขาแข็งแรงเบียดต้นขาขาวเนียนแยกออกจากกัน บอมแทรกกายเข้ามา ถูไถเป้ากางเกงที่กำลังตื่นตัวเต็มที่เข้ากับส่วนนั้นของนิดา เสื้อผ้าที่กั้นอยู่เสียดสีกันจนแทบไฟลุก นิดารู้สึกแทบหลอมละลาย ร่างเล็กสะดุ้งเล็กน้อย สัมผัสได้ถึงมือใหญ่สอดเข้ามาใต้กางเกงยีนส์สั้นกุด อีกมือเขาปลดกระดุมกางเกงยีนส์เธอแล้วรูดซิปลงจนสุด นิ้วเรียวยาวของบอมสอดเสียบเข้าในรูร่องคับแคบ “นิดาเปียกฉ่ำเลย อยากเหรอ อยากเอาพี่มั้ย” “อืมมมม พี่บอมขา พี่บอม อ๊ะ” เสียงสะท้านหลุดจากปากนิดา “ของพี่มันใหญ่กว่าดิลโด้ที่พี่เคยเห็นในห้องนอนนิดาอีกนะ” บอมกระซิบข้างหูเธอ “พี่บอม...นี่ เอ่อ..คือ” นิดาอ้าปากค้าง “พี่เผอิญเห็นตอนนิดาใช้พี่ไปหยิบไอแพดในห้องน่ะ พี่ไม่ได้ตั้งใจแอบดูนะ” “แต่หนูยังไม่เคยใช้สอดใส่เข้าไปเลยนะคะ” “งั้นเอาของพี่ใส่แทน ของปลอมจะดีเท่าของจริงได้ไง กระแทกได้ กระตุกได้ ปล่อยน้ำได้ด้วย” “พี่บอม!” นิดาหมดคำพูด คำหื่นห่ามจากปากบอมทำให้เธอรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว “หนูแฉะแล้วนะ พี่จะทำเบา ๆ พี่สัญญา” บอมดันนิดาขึ้นไปนั่งบนไอร์แลนด์ กวาดตะกร้าผักกับเขียงไปชิดอีกด้าน เด็กหนุ่มร่างสูงคร่อมทับเธอไว้ในวงแขน สัมผัสวาบหวิวจากเรียวนิ้วเริ่มชักเข้าชักออกสลับกับใช้นิ้วโป้งบี้บนเม็ดกระสันด้านนอก “ฮึก อ๊า พี่บอม อื๊ออออ” นิดาเสียวจนหูอื้อตาพร่า เขาหยุดสายตาเธอไว้ด้วยรอยยิ้มแสนยั่วยวน นิดาเหมือนถูกหลอมละลาย พี่บอมฮอทยิ่งกว่าระเบิดนิวเคลียร์

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more