"ฉันสั่งห้ามเธอแล้วไม่ใช่หรอว่าให้เลิกยุ่งกับไอ้ทิม!" โคลินพูดออกมาด้วยน้ำเสียงดุดัน หญิงสาวสัมผัสได้ถึงความเยือกเย็นในคำพูดเพียงไม่กี่คำนั้นก็รู้สึกหวาดกลัว
"ก็ฉันไปเดินแบบในฐานะที่เขาเป็นคนหางานให้ฉัน อีกอย่างฉันก็แค่ไปทานข้าวกับเขาไม่ถึงสองชั่วโมงด้วยซ้ำ บอดี้การ์ดสองคนของคุณก็อยู่ด้วย" เธออธิบาย
"แล้วยังไง ก็ฉันบอกว่าฉันไม่ชอบให้เธอไปไหนไหนกับผู้ชายคนอื่น เธอไม่คิดจะฟังฉันเลยหรือยังไง?" น้ำเสียงของเขาเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆโดยที่บอดี้การ์ดซึ่งยืนเฝ้าอยู่บริเวณรอบๆบ้านก็กำลังยืนดูสถานการณ์อยู่ห่างๆ
"ทำไมคะ?" เธอผละออกจากแผ่นหลังกำยำของเขาและยืนแน่นิ่ง ชายหนุ่มหมุนกลับมามองคนตัวเล็กตรงหน้าด้วยแววตาดุดัน
"อะไร?"
"เปล่า ฉันก็บอกคุณไปแล้วว่าฉันจะไม่ออกไปเดินแบบอีก ฉันก็คงไม่ได้เจอกับพี่ทิมแล้วแหละ" หญิงสาวพูดออกไปด้วยน้ำเสียงตัดพ้อ
"เธออยากเจอมันมากนักหรือยังไง?"
"ก็ใช่ไงคะ เขาคือผู้ชา
