"ฉันถามว่าพวกคุณสองคนเป็นใครทำไมถึงไม่ตอบฉัน ยืนหน้าบึ้งตึงอมรังแตนอยู่นั่นแหละ ถ้ามาดีก็บอกมาว่าเป็นใคร แต่ถ้าจะมาร้ายก็กลับไปเลยนะเพราะว่าที่นี่เขามีระบบรักษาความปลอดภัยอย่างดี" คาเทียร์ตั้งสติและพยายามพูดในสิ่งที่ควรจะพูดออกไป
"ขอโทษที่ทำให้คุณคาเทียร์ตกใจนะครับ แต่ว่าผมสองคนเป็นคนของคุณโคลิน ผมมาเป็นบอดี้การ์ดส่วนตัวชั่วคราวให้คุณ"
"หมายความว่ายังไง แล้วโคลินไปไหน?"
"ทีแรกนายว่าจะมาหาคุณ แต่นายติดธุระสำคัญก่อนก็เลยมาไม่ได้ ผมสองคนเลยได้รับคำสั่งให้มารับคุณกลับบ้านครับ"
"ธุระสำคัญกว่าฉันสินะ" หญิงสาวยกมือขึ้นมากอดอกและบ่นพึมพำหน้ามุ่ยเป็นภาษาไทยเสียจนบอดี้การ์ดทั้งสองคนรู้สึกงวยงง
"แต่ว่าฉันจะเชื่อได้ยังไงว่าคุณสองคนเป็นคนของโคลิน?"
"คุณก็โทรถามนายสิครับ เพราะว่านายโทรหาคุณตั้งหลายสายแต่คุณไม่ยอมรับสายเอง" บอดี้การ์ดหนุ่มพูดออกมาเช่นนั้นก็ทำให้คาเทียร์นึกขึ้นมาได้ว่าเธอไม่ได้รั
