@ย้อนกลับไป 1 วันที่แล้ว
เสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์ดังขึ้นในความเงียบงันของช่วงหัวค่ำ สิงหาที่นั่งเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง ลมหายใจของเขาหนักอึ้งเหมือนทุกวันเป็นภาระ...เมื่อเห็นชื่อที่โชว์บนหน้าจอ ความรู้สึกบางอย่างก็แล่นวูบเข้าใจกลางอก
📞 “พี่สิง...นี่เค้กเอง...เพื่อนพาขวัญ”
เสียงหวานแต่แฝงความลังเลดังลอดออกมา พี่สิงขยับตัวนิดหน่อย กดรับสายช้า ๆ เหมือนมือที่สั่นเล็กน้อยไม่อยากเชื่อว่าได้ยินชื่อ “พาขวัญ” จากปลายสายจริง ๆ
📞 “ขะ...ครับ...” เสียงเขาแผ่วเบาและสั่นเครือจนเจ้าตัวเองยังรู้สึกได้ หัวใจเต้นแรงจนเหมือนจะทะลุออกมา
📞 “เค้กมีเรื่องจะบอก...ตอนนี้พาขวัญอยู่ประเทศไทยนะคะ มันบินกลับมาร่วมงานหมั้นของเค้กที่จัดขึ้นเมื่อสองวันที่แล้ว พรุ่งนี้เค้กนัดเจอมันที่ห้าง M...หวังว่าพี่สิงจะมานะคะ...และอย่าบอกขวัญนะ ว่าเค้กบอกเรื่องที่มันกลับมา เดี๋ยวมันจะพาลโกรธเค้กไปด้วยอีกคน...”
สิ้นประโยคนั้น สิ
