กินข้าวกินยาเสร็จฉันก็ทำหน้าที่เป็นพยาบาลส่วนตัวเตรียมกะละมังใส่น้ำเช็ดตัวให้เขา เสื้อยืดธรรมดาสีพื้นถูกถอดโยนกองไปไว้บนเตียงเผยผิวกายเนียนขาวพร้อมก้อนแข็งกลางลำตัวหกก้อนเรียงตัวกันอย่างสวยงาม คิดอยู่เสมอว่าคนตรงหน้าฉันเป็นผู้ชายดูแลตัวเองที่โคตรจะหุ่นดี แต่ก็ไม่คิดเลยว่าจะดีจนน่าใจหายขนาดนี้
“จ้องขนาดนี้ไม่เอามือมาสัมผัสเลยล่ะ”
สาบานได้เลยว่าฉันไม่ได้คิดไปเอง พี่พนากำลังยั่วฉันอยู่
“จะเริ่มเช็ดตัวแล้วนะคะ” ฉันกัดฟันยิ้มพยายามเบลอภาพเปลือยกายท่อนบนของชายตรงหน้า ยุบหนอ พองหนอ แน่นหนอ แข็งหนอ โอ๊ยย!! จะบ้าตายยิ่งลูบไล้ก็ยิ่งละสายตาไม่ได้
ฉันหื่นขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย
“ฮึกๆ”
เสียงหัวเราะในลำคอประกอบกับหน้าท้องกระตุกสั่นบ่งบอกว่าเจ้าของร่างกำลังหัวเราะเรียกสายตาให้ฉันเงยหน้ามองเขา พี่พนาใช้หลังมือป้องปากตัวเองไม่ให้ฉันสังเกตเห็นรอยยิ้มของเขา แต่ไม่ทันแล้วล่ะฉันตาดีเห็นเรียบร้อยแล้ว
“หัวเรา
