สายน้ำ Talk
ผ่านมาเกือบหนึ่งอาทิตย์แล้วที่ฉันไม่ได้คุยกับพี่พนาเลย และคิดว่าหากฉันไม่ทักไปอีกฝ่ายก็คงไม่ยอมติดต่อมา โชคดีนะที่ฉันมีแผนสำรอง
[สายน้ำ : พี่พนาว่างไหมคะ]
ฉันแอบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดส่งข้อความหาพี่พนาขณะที่กำลังฟังเพื่อนพรีเซนส์งานหน้าห้อง รอเกือบครึ่งชั่วโมงอีกคนก็ส่งข้อความตอบกลับมา
[พนา : ทำงาน]
ตอบสั้นชะมัดแถมยังดูห้วนๆ อีก ตอบให้ดีกว่านี้หน่อยไม่ได้หรือไงนะ
[สายน้ำ : วันนั้นที่เราไปห้างด้วยกันหนูลืมลิปสติกไว้ในเสื้อสูทที่พี่ให้หนูเอามาคลุมขาไว้ หนูขอไปเอาของได้ไหมคะ]
นี่แหละแผนสำรองที่ว่า ตอนนั้นฉันตั้งใจใส่ไว้เองแหละจะได้มีเรื่องให้ไปหาเขา ตอนแรกก็เกือบลืมไปแล้วเหมือนกันกระทั่งเมื่อเช้าที่จะหยิบลิปสติกสีนั้นออกมาใช้แล้วดันหาไม่เจอ พอลองกลับมานั่งคิดถึงจำได้ว่าแอบเอาไปใส่ไว้ในเสื้อสูทของพี่พนา
[พนา : เดี๋ยวเอาฝากไว้ที่แผนกต้อนรับให้ ไปขอคืนก็แล้วกัน]
นี่กะจะหล
