“แต่ฉันต้องเปิดคลินิกนะคะ”
มัทรีรีบแย้งแต่ดูเหมือนคริสเตียนไม่สนใจ เขากล่าวด้วยน้ำเสียงอันราบเรียบว่า
“พี่อยากให้เราคุยเรื่องระหว่างเราให้เข้าใจเสียก่อน ส่วนเรื่องอื่นพี่อยากให้เธอคิดถึงมันทีหลัง”
“พี่กำลังออกคำสั่งกับฉันนะคะ...ฉันไม่ใช่นายทหารใต้บังคับบัญชาของพี่นะคะคริสเตียน”
“เปล่าเลย แม็คดาลีน...พี่กำลังพูดเรื่องของเราต่างหาก”
นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มคู่นั้นราวกับมีบางอย่างวาบไหวและมันทำให้มัทรีเริ่มอ่อนไหวอีกครั้ง ทำไมเธอต้องเกิดความรู้สึกแบบนี้ด้วย มันไม่ใช่ความรู้สึกธรรมดาที่น้องสาวรู้สึกกับพี่ชาย...ก็ในเมื่อเธอเป็นน้องสาวบุญธรรมของเขาเท่านั้น
“เมื่อก่อนพี่อาจไม่ค่อยได้พูดคุยกับเธอ แต่ตอนนี้พี่คิดว่าเราควรมีเวลาที่จะได้ปรับความเข้าใจกัน”
ปรับความเข้าใจอย่างนั้นหรือ?...เขาพูดเหมือนชายหนุ่มหญิงสาวที่กำลังเข้าใจผิดกันอย่างไรอย่างนั้น
“การที่เธอไม่พูดอะไรแสดงว่าเธอตอบตกลงพี่แล้ว พรุ
