“นินี...นี่ลูกยังไม่ได้ไปเยี่ยมคาร์ลที่โรงพยาบาลเลยเหรอจ๊ะ”
แวววลีเอ่ยถามและดูเหมือนคำพูดนั้นจะทำให้คนฟังรชนิชลชะงักงันเหมือนสติกลับคืนมาอีกครั้ง หญิงสาววางดอกไม้ในมือลงและช้อนตามองป้าที่กำลังเฝ้ารอคำตอบด้วยใจจดจ่อ
“หนูคิดว่าเขาคงมีคนที่คอยดูแลอยู่แล้วค่ะ อย่างน้อยก็เป็นทีมแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ”
“แล้วหนูไม่คิดบ้างเหรอจ๊ะว่าหนูควรไปเยี่ยมเขาบ้าง นี่มันก็เกือบสัปดาห์แล้วนะ ไม่รู้ว่าคาร์ลอสเป็นยังไงบ้าง เห็นหนูบอกว่าเขาถูกโจรฟาดที่ไหล่ด้วยท่อนเหล็ก ที่เขาทำอย่างนั้นเพื่อปกป้องหนูนะ นินี”
รชนิชลก้มหน้าลง หญิงสาวอยากเก็บซ่อนความเจ็บปวดที่มันกำลังสำแดงออกมาทางดวงตาแดงก่ำ ทำไมเธอจะไม่เป็นห่วงเขา แต่เมื่อนึกถึงสิ่งที่คาร์ลอสทำกับเธอไว้หญิงสาวก็นึกหดหู่ โดยเฉพาะเรื่องของวรรษมล
“นินี...”
แวววลีดึงมือหลานสาวที่นั่งก้มหน้ามากุมไว้ นางพยายามถอดรหัสความนัยจากท่าทีอันเศร้าสร้อยและรู้ดีว่ารชนิชลไม่มีวั
