-ห้องโสภา-
“แย่แล้ว แย่แน่ๆ แย่แล้ว”
“เว้ยยย! มึงจะโวยวายทำไมเนี่ย”
“สมิงเคยเล่าให้ฟังว่าพวกเฮียชอบยุ่งเรื่องส่วนตัว แบบถ้ามีแฟนพวกเฮียต้องเลือกให้เท่านั้น”
“เดี๋ยว..ใครคือสมิง”
“แฝดของหนูค่ะ”
“ลืมไปมึงมีแฝด พ่อแม่มึงแม่งเอากันท่าไหนออกเเฝดมาเป็นคอกเลยวะนั้น”
“หนูก็ไม่เคยถามนะ”
“ดีมาก อีสัส! มึงโง่ปะเนี่ยกูแค่บ่นไม่ได้ต้องการคำตอบ”
หมึบ ฟุบ~
“อ๊ากกก! พี่มาเฟีย” จู่ๆเขาก็ใข้สองมือบีบเอวกระชากตัวฉันจนกระเเทกใส่อกแกร่งจุกมาก
“แน่นดี ซี๊ด นั่งนานเอ็นกูแข็งแล้วมึงรับผิดชอบเลยนะ” เล่นคร่อมทับเอ็นแบบนี้ไม่ตื่นก็เป็นหมันแล้ว
“ปะ..ปล่อยนะนี่บ้านหนู”
“ทีบ้านกูก็ยังกระเเทกมึงได้เลย”
“หยุดนะพี่มาเฟีย!”
คำร้องท้วงไม่เป็นผล มาเฟียเคลื่อนมือขยำสองแก้มก้นอวบเพื่อบีบฟัด
“แฉะแล้วหรือยัง..หัวกูเปียกแล้วนะ” ใจผมสั่นเมื่อถูกนมใหญ่สองเต้าที่พยายามดิ้นถูไถ
“งื้อออ...หยุดนะพี่มาเฟีย”
“มึงเป็นค
