@ บาร์เซ
“ไอ้มาเฟียช่วงนี้เจ๊หมวยถามหามึง เห็นว่าหายหัว” กันต์กับมาเฟียออกมาดื่มกันประจำ
“กูก็เบื่อบ้างสิวะ”
“เหรอ! หรือว่ามึงมีความลับอะไรอยู่”
“ความลับเชี้ยไรมึงไร้สาระ”
“กูไม่ได้โง่นะไอ้มาเฟีย”
ต๊บ!!~มือกันต์กระทบบนโต๊ะ
“กูรู้แล้ว อ๋อออ..เพราะแบบนี้นี่เอง” ใจมาเฟียเต้นตึกตักกำแก้วในมือแน่น
“บะ...แบบไหน”
“มึง มึง มึง มึง!มีที่เที่ยวใหม่ไม่บอกกู”
“......”
“มึงจะเอาคนเดียวให้หมดเล้านจ์ก่อนถึงจะพากูไปใช่ไหม!ไอ้เพื่อนใจหมา”
“เอาคนเดียวหมดเล้านจ์กูไม่ต้องเป็นอัมพาตครึ่งซีกล่างเลยเหรอ”
หลายวันต่อมา
@ มาหาวิทลัยนานาชาติ
“กิจกรรมบ้าบอไปเข้าค่ายมาแล้วยังต้องมารับน้องที่มหาวิทยาลัยอีก” ไข่เจียวบ่น
“นั่นสิอดไปดูหนังรอบพิเศษ” ฉันทำหน้าเซ็ง
“ว่าแต่..ป๊ากับม๊ามึงคืนค่าใช้จ่ายปกติให้ยัง”
“ยังสิ สามพันห้าเท่าเดิมเพิ่มเติมให้กลับแท็กซี่อีก พูดแล้วกูจะร้อง”
“เพลงอะไร”
“กอดเสาเถียง ถุ
