บทที่.7 ยำตีน!

1150 Words
แง้นนน รถมอเตอร์ไซค์แล่นกลับบ้านหลังจากเจรจาตกลงกันเรียบร้อย "สัสเอ้ย! แทนที่ได้เย่อนมใหญ่สรุปต้องกลับมากับอีนมน้อย" ผมบ่นตลอดทางแม้ใจอยากจะเอาพี่สวยมากก็เถอะ ฟุ่บ ตัวเล็กโดนผมอุ้มฟาดลงเตียงจนกระเด้ง ตอนนี้เวลา เกือบสี่ทุ่ม แต่ยอมรับว่าตัวเล็กแก้มใสละมุนเนียนไปหมดทุกส่วนจริงๆ "ถือว่าชดเชยก็แล้วกันนะ" อารมณ์พอมึนบวกความเสี้ยนเหงา ผมปลดเข็มขัดเงาออก "เชี่ย..ถามเพื่อความมั่นใจ" เพราะตัวเล็กเกินไปจึงไม่กล้าทำอะไรมากนัก ก่อนใช้มือหนึ่งช้อนตัวเพื่อให้นั่งตั้งหลักเขย่าแล้วเอ่ยถาม "เธออายุเท่าไหร่นะพรฟ้า" "สิบห้าขวบ" "เหี้ยละพรากผู้เยาว์!" ฟุ่บ คำตอบทำมือผมสั่น ตอนแรกบอกสิบแปด แต่ตอนนี้สิบห้า กฎหมายล่วงละเมิดเยาวชนไม่ใช่เรื่องล้อเล่นจึงปล่อยฟุบนอนที่เดิม "แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู ฟู่ หนูอายุสิบแปดขวบเต็มแล้วนะคะคุณพ่อขา" เสียงละเมออย่างเมามายทำให้ยีนส์ตกใจทำให้เขาที่กำลังจะเดินออกไปก็วกกลับมา "สรุปมันกี่ขวบกันวะเนี่ย" ผมพยายามค้นหาเอกสารอะไรแต่ลืมไปว่ามันมาตัวเปล่าเลย "คุกก็กลัวตัวก็อยากได้" แต่ความอดอยากมันกลั้นไม่ไหวเลยทำตามใจสักหน่อยแล้วกัน ผมถอดเสื้อผ้าตัวเองออกก่อนจะนั่งลงด้านข้าง แล้วเลิกเสื้อที่เอวบาง อื้อหือสะท้านจริง "แบนราบขาวมากด้วย" แสงไฟกิ่งลอดผ่านหน้าต่างเพราะไม่อยากให้ตื่นจึงไม่เปิดไฟ "แค่ชักเอ็นแตกใส่คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง.." ใจผมมันสั่นไหวทั้งที่ไม่ใช่ครั้งแรกแต่เป็นครั้งที่แปลกแบบว่า กล้าๆ กลัวๆ "คุกคามคนเมาหรือเปล่าวะกู!" มือหนาขยี้ผมจนหนังหัวจะหลุดออกมา "ฮือออ ห...หิวน้ำจัง" "ตื่นจนได้" "ขอน้ำหน่อยค่ะ" ใบหน้าร้อนผ่าวปัดป่ายมือเอนไหว ยีนส์จำใจสวมใส่เสื้อผ้าเพื่อลุกไปหยิบน้ำมาให้ก่อนสติด้านเลวจะหายไป "แดกเเล้วหลับเลยนะ" "หนูปวดฉี่..พะ พี่คะ หนูฉี่แล้ว" "ดีมากทำดี ถุ๊ย! เยี่ยวรดที่นอนกู" สรุปผมห้ามไม่ทัน พุ่งรดที่นอน โอ้โห้ชีวิตกูสตรีก็ไม่ได้แต่ต้องมานั่งเช็ดเยี่ยวให้ใครก็ไม่รู้ เวลาผ่านไป ยีนส์ไปรับพี่สาวกลับบ้าน หลังจากนั้นทุกคนต่างแยกย้ายไปนอนแต่เหมือนว่าเขาจะลืมบางอย่าง "แล้วทำไมต้องมาทำอะไรแบบนี้วะ" หลังจากผมดึงผ้าปูโยนใส่ตระกร้าก็ต้องถอดชุดเสื้อผ้าเปลี่ยนให้ พร้อมกับดึงกางเกงในคาไว้ปลายเท้า "ถอดให้ไม่พอกูต้องใส่กลับให้อีก" ผมบรรจงหยิบกางเกงในสีขาวที่พี่สาวซื้อให้มันแล้วค่อยๆ สวมใส่จากข้อขาไต่ระดับขึ้นบน "____" สติผมมันวกวนแต่กับเรื่อง18+ พอเห็นทรวดทรงองค์เอวอยากขยี้ให้แหลกคามือ เอวบางผิวขาวรับกางเกงในน่าหลงใหลฉิบหายจริง แกร๊ก "แม่งเอ้ยฉิบหาย! คนหล่ออย่างกูต้องมาชักท่อนใส่กางเกงในเพื่อระบายน้ำคลั่งกามเนี่ยนะ" ผมสบถพึมพำหลังพิงประตูห้องน้ำเผลอหยิบเกงในบางติดมือมาด้วยจึงกระหน่ำสาวลำเอ็นจนข้อแขนแกร็งไปหมด "อ๊าห์ อยากได้ว่ะ" สักพักน้ำรักก็พุ่งออกมาเลอะเต็มเนื้อผ้าแต่สีขาวขุ่นเหนียวกระฉูดดันกระเด็นเต็มนิ้วเพราะแรงต้านไร้ทิศทาง หลายวันผ่านไป เวลาหมุนผ่านเร็วมากมาย สาวน้อยได้รู้ทักษะการใช้ชีวิตหลากหลายในพื้นที่ "ขุดปูดำพร้อมทั้งดักปลาสนุกมากเลยค่ะพี่แยม แต่หนูไม่กล้าฆ่ามันหรอกนะคะ" วันนี้ตากแดดไปไกลแต่ได้ของติดไม้ติดมือมาเยอะ "รอไอ้ยีนส์มาจัดการส่วนเรามีหน้าที่ทำครัวแล้วก็กิน ฮ่าๆ" "ว่าแต่ทำไมพี่ยีนส์ไม่ค่อยจะอยู่บ้าน" "ไม่แปลกหรอกมันก็เที่ยวทุกคืน" จากนั้นไม่นานคนโดนนินทาก็โผล่มาพร้อมกับใบหน้ามีบาดแผล "นั้นไง..ไปโดนใครเขาเสิร์ฟยำตีนให้อีกล่ะ" แยมเอ่ยถามน้องชายที่ซัดตัวนั่งลง "ไอ้เกมซอยหกแม่ง! ใครจะไปรู้ว่าผู้หญิงที่เอาอยู่เป็นแฟนมัน" "ไม่พ้นเรื่องนี้จริงๆ" "ตอนซอยมันบอกไม่มีแฟนพอเดินออกมาเท่านั่นแหละทั้งหมัดทั้งแขนทั้งส้นตีนของผัวมันล้วนๆ!" ผมนี่เจ็บใจแต่ทำอะไรไม่ได้เพราะพวกมันเยอะกว่าแต่แน่นอนว่าแค้นนี้ต้องชำระ "วันนี้เรากินยำกบกันนะพรฟ้าเคยกินไหม" แยมหันกลับมาถามใบหน้าหวานใสต่อ "ไม่เคยค่ะยำกบน่าอร่อย" "เดี๋ยววันนี้พี่จะโชว์ฝีมือเอง" "แต่พี่ยีนส์คงไม่กินแล้วใช่ไหม" ฉันพูดพลางเดินไปใกล้ก่อนจะจับใบหน้ายับเยินพลิกเอียงซ้ายขวา "โอ๊ยยย! อะไร" ผมรีบปัดมือเล็กออกอย่างไว เจ็บจะตายยังมาวุ่นวายอยู่ได้น่ารำคาญ "เสียดายจังที่วันนี้พี่อดกินยำกบ" "ทำไม.." "ก็พี่กินยำตีนมาแล้วไง กินเยอะไม่ดีนะมันเปลืองค่ะ" "____" "ฮ่าๆๆ" แยมขำออกมากับความไร้เดียงสาของสาวน้อย ยีนส์ได้แต่กระหน่ำทุบขมับตัวเองเพราะพลั้งเผลอที่รับปากให้เธอมาอยู่ด้วย ทั้งหมดกินข้าวอิ่มหนำสำราญสาวน้อยรู้สึกเบื่อนิดหน่อยจึงขอให้เขามาเปิดหนังในคอมพิวเตอร์ให้ "จะดูอะไร" วันนี้พักตับเลยคิดว่าจะเข้านอนไวแต่มันดันเรียกใช้ "มีแต่หนังผีดูไหม" "ได้ค่ะ แต่ว่าพี่ต้องอยู่ด้วยนะหนูกลัว" "ตัวเท่าควาย!" "เกี่ยวอะไรกับตัวเท่าควายคะ ต่อให้ตัวเท่าตึกสิบห้าชั้นก็มีสิทธิ์จะกลัวได้ทั้งนั้น" "เออ ขี้เกียจเถียง" ผมจำใจต้องเปิดหนังในไฟล์ให้ แต่ไม่รู้ว่าเพื่ออะไร..ทั้งปิดหูปิดตาบางครั้งก็เอาหน้ามาซุกไหล่ สรุปมันดูหรือเต้นลีลาศยึกยักไปมา เวลาผ่านไปกับภาพยนตร์สองชั่วโมง ทำให้ทั้งสองหลับใหลอย่างไม่รู้ตัว ตัวเล็กอิงแนบซบแผงไหล่มือเธอกอดเขาไว้แน่นหนัก ผมสะลึมสะลือในยามดึกเงียบสงัดแต่สัมผัสได้ถึงอะไรหนึบหนับจึงขยุ้มขย้ำสักพัก "อื้อออ~ อ๊ะ" "!!!" เสียงครางเล็ดลอดออกมา ตายห่าเผลอขยำนมและด้วยความที่มีอารมณ์จึงเผลอดันชุดชั้นในหลุดหล่นด้วย "เชี่ยเม็ดนมแทงมือ!"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD