“เจ้ามาทานอาหารเช้าเร็วลูก” เสียงน้าสาวคนสวยที่มีใบหน้าละม้ายคล้ายกับคุณแม่ของจันทร์เจ้า เอ่ยเรียกหลานสาวที่พึ่งเดินทางมาอิตาลีถึงในช่วงเช้าของวัน โดยมีน้าสาวและน้าเขยของเธอเดินทางไปรับที่สนามบิน “ค่า น้าลี” “เป็นอะไรรึเปล่า ทำไมน่าตาดูไม่สดชื่นเลย” “หนูไม่ได้เป็นอะไรหนิคะ น้าลีคิดมาก ว่าแต่เช้านี้น้าลีทำอะไรทานคะ” จันทร์เจ้ารีบเปลี่ยนประเด็นทันที เพราะไม่อยากให้น้าสาวเป็นห่วงหรือกังวลในเรื่องของเธอ “ข้าวต้มกุ้งจ๊ะ” “หอมมากเลยค่ะ” รอยยิ้มบางปรากฏบนใบหน้าสวยของจันทร์เจ้า เธอรู้สึกอบอุ่นเมื่อได้อยู่ใกล้น้าสาวที่เป็นครอบครัวเพียงคนเดียวที่เธอเหลืออยู่ น้าลีเป็นน้องสาวแท้ ๆ ของแม่จันทร์เจ้า ที่อายุห่างกันพอสมควร ทำให้น้าลีดูยังสาวอยู่ในขณะนี้และคนสวยใหญ่ไม่ค่อยรู้เท่าไหร่ ว่าคุณแม่ของเธอมีน้องสาวอีกคน เนื่องจากน้าลีมีครอบครัวอยู่ที่อิตาลีและนานครั้งถึงจะเดินทางกลับไทย “งั้นก็กินเยอะ