ต้นลงจากรถไปเปิดท้ายกระบะ เขาเอาจักรยานลงมาวางบนพื้น แก้มใสยกมือไหว้ขอบคุณแล้วรับเอาจักรยานจูงไปเก็บที่โรงรถ
“แก้ม...เดี๋ยวก่อน”
แก้มใสหยุดเดินเมื่อพี่ต้นเรียก เธอหันกลับมองก็เห็นว่าพี่ต้นหอบดอกกุหลาบที่เธอลืมไว้บนรถเอามาให้
แก้มใสหัวเราะกับความขี้ลืมของตัวเอง เด็กสาวเตะขาจักรยานลงแล้วปล่อยมือ พอพี่ต้นเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ แก้มใสก็ยิ้มกว้าง และยื่นมือออกไปรอรับดอกกุหลาบสีแดงกำโตจากเขา
“ขอบคุณมากเลยนะคะพี่ต้น แก้มนี่ขี้ลืมจริง”
“ใช่...ขี้ลืมจริง ๆ ถ้าดาวรู้ว่าน้องแก้มลืมดอกกุหลาบไว้บนรถคงน้อยใจแย่”
“พี่ต้นอย่าบอกพี่ดาวนะคะ พี่ดาวอุตส่าห์เลือกตัดดอกสวย ๆ ให้แก้ม ถ้ารู้ว่าแก้มลืมไว้บนรถพี่ดาวคงน้อยใจจริง ๆ”
“ไม่บอกหรอกครับ สบายใจได้ เดี๋ยวพี่ต้องรีบเข้าไปดูในไร่แล้ว ไปก่อนนะครับ”
“ค่า...ขอบคุณนะคะพี่ต้น” แก้มใสยิ้มกว้าง เด็กสาวโบกไม้โบกมือให้พี่ต้น แล้วหันกลับมาวางดอกกุหลาบไว้ในต
